zaterdag 27 oktober 2012

Wat is dit eigenlijk voor tent?

Zeven jaar geleden, in november 2005, begon ik met het schrijven van korte stukjes over elk boek dat ik las, destijds nog gewoon op mijn eigen webstek, dus niet in de vorm van een blog met een reactieknop. De stukjes stelden aanvankelijk erg weinig voor en ik kon me niet voorstellen dat veel mensen ze lazen, maar in de loop van 2008 merkte ik tot mijn verrassing dat ze steeds langer werden en dat ik steeds meer plezier beleefde aan het schrijven ervan. Ze dwongen me om niet meteen haastig door te lezen naar de volgende op de stapel, maar om een boek nog eens goed in me om te laten gaan en mijn gedachten erover te ordenen. Daardoor ontdekte ik altijd wel wat extra's, vaak in de vorm van een onverwacht gezichtspunt dat mijn leven weer een beetje verrijkte, maar soms ook viel een boek bij nader inzien door de mand en bleek het achteraf gezien niet zoveel om de hakken te hebben - wat eveneens een inzicht opleverde. Ook het op een wat creatievere manier met taal bezig zijn, het schrijven van de stukjes zelf, vond ik heerlijk.

Een boekenblog als een eetgelegenheid

Begin 2009 besloot ik daarom om de sprong te wagen en een echt leesblog in te richten. Welke kant dat precies uit zou gaan of uit zou moeten gaan, wist ik op dat moment ook nog niet precies, maar inmiddels heb ik daar een veel beter beeld bij en dat beeld wil ik hier graag schetsen. Ik heb in de loop der jaren vele honderden (vooral Engelstalige) leesblogs bezocht en zag dat er veel verschil zit tussen de soorten blogs en het niveau waarop geblogd wordt en ben er geleidelijk aan achter gekomen waar mijn blog in die verscheidenheid staat. Ik trek daarbij graag de vergelijking met het restaurantwezen.

Fast food?

Verreweg de meeste boekbloggers bieden grote hoeveelheden snelle, vlotte hapjes aan, zo ontdekte ik al gauw. Deze bloggers lezen enorme stapels boeken, die ze veelal gratis van de uitgever krijgen in ruil voor een besprekinkje, en tonen een bewonderenswaardige toewijding door vaak elke dag wel een blogpost op te dienen. Ze krijgen grote stromen bezoekers, die duidelijk veel plezier aan deze blogs beleven en geen behoefte hebben aan diepgang of literair inzicht. De bloggers zelf lijken vooral veel plezier te ontlenen aan hoge bezoekersaantallen en het lezen van zoveel mogelijk boeken, en niet aan het schrijven van doorwrochte besprekingen. Het zijn een beetje de McDonalds in boekbloggersland: hartstikke populair en gezellig, met grote hoeveelheden gemakkelijk verteerbaar leesvoer, veel vaste rubriekjes en 'memes' en 'challenges', maar niet voor mij. Anna's leesreis is geen drukke fastfoodgelegenheid en wil dat ook niet zijn.

Uitgelezen driesterrenzaak?

Aan het andere eind van het spectrum (maar dan in aanzienlijk kleinere aantallen) zijn er de exquise sterrenrestaurants, bestierd door bloggers die recensies en essays opdissen van zeer hoog, zeg maar gerust professioneel niveau. Zij concentreren zich op de allerbeste literatuur en schrijven daar met veel inzicht en een jaloers makende vaardigheid over. Laat ik onmiddellijk stellen dat ik daar evenmin bij hoor, al hoe graag ik dat misschien ook zou willen. Ik steek weliswaar veel tijd en denkwerk in mijn besprekingen, maar heb noch de tijd noch de energie en al helemaal niet de kwaliteiten om me op een dergelijk hoog niveau te bewegen. Wat dat betreft ben ik niet meer dan een bevlogen lezer die stukjes over boeken schrijft, en zal ik me geen seconde 'recensent' wanen. Ook heb ik niet de mentale energie om alleen maar Literatuur met een hoofdletter te lezen. Tussendoor heb ik toch echt de ontspanning nodig die mindere goden bieden - al was het alleen maar omdat daarna de echt waardevolle werken weer extra goed smaken.

Eethuisje met variëteit aan zorgvuldig bereide gerechten

Wat voor tent is dit dan wel? Zelf zie ik mijn blog het liefst als een met zorg ingericht eethuisje, waar gevarieerde gerechten worden geserveerd, die met veel aandacht zijn bereid en geselecteerd. Schotels voor fijnproevers worden afgewisseld met lichtere kost. De hoofdmoot van eigentijdse Engelstalige literatuur wordt zo nu en dan onderbroken door gerechten uit onverwachte windstreken, door klassieke recepten uit de oude doos en door non-fictie die de ene keer wat lichter verteerbaar is en de andere keer de nodige tijd en aandacht vergt om te verorberen. Het menu wordt niet ingegeven door weggevertjes van uitgevers, maar gewoon door mijn persoonlijke smaak. Kwaliteit is voor mij belangrijker dan kwantiteit. Ik ben niet uit op grote aantallen bezoekers, maar ben wel erg blij met de interactie met andere lezers met dezelfde smaak. En ik moet zeggen dat ik wat dat betreft bepaald niet te klagen heb.

Welkom!

Dus: wees van harte welkom in mijn eethuisje, laat je zo nu en dan verrassen door de gerechten hier en blijf me voorzien van je eigen inspirerende reacties.

PS Aarzel om niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen!

17 opmerkingen:

  1. Misschien moeten we een IENS voor leesblogs beginnen. Om te beginnen met de beoordeling van jouw eethuisje, Anna:
    Ik raad iedereen aan om hier eens te gaan eten, het is er gezellig, er is voor elk wat wils en het voedsel is van hoge kwaliteit. Oja, en de bediening is vriendelijk, ook als u eens wat aan te merken heeft. Aarzel dus niet maar ga er eens heen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zie jouw restaurant als een voorproefplek: als ik trek krijg van het beschrevene ga ik het ook lezen. Gelukkig komt onze smaak meestal aardig overeen. Ik ben dus heel blij met zo'n goeie tent in mijn straatje!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze eetgelegenheid moeten we zeker in ere houden! Ik geniet tussen de fastfood-blogs door hier graag van een moment van overdenking en variatie. Wat ik in de menu samenstelling waardeer is dat er niet alleen maar het nieuwste van het nieuwste geserveerd wordt, maar ook klassiekers.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha! Wat een leuke vergelijking. Ik kom graag steeds terug in je eethuis. Blijkbaar toch steeds een gezonde trek in meer ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Anna, jouw blog is de enige waarvan ik alle berichten heb gelezen en ik heb het vermoeden dat dat ook wel zo zal blijven. Ga zo door! Groet, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Leuke vergelijking, Anna. En wat ik inderdaad in jouw eethuisje waardeer is de variatie, niet dezelfde gerechten die overal al op de kaart staan, én de zorgvuldigheid waarmee de gerechten worden beschreven. Kwaliteit boven kwantiteit, en daar kan ik het alleen maar mee eens zijn,

    groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Indien er een Michelin systeem voor de letteren zou zijn : 3 sterren voor deze zaak

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Leuke vergelijking, Anna. Ik voel me zeer op mijn plaats in jouw eeethuisje. Hoewel ik niet alle gerechten zou willen bestellen merk ik wel dat ze zorgvuldig zijn bereid en altijd een plezier om van te proeven of zelfs te verorberen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Bedankt voor jullie leuke reacties allemaal! Daar knapt een mens echt van op. Ik heb lang geaarzeld of ik wel een dergelijk bericht moest plaatsen. Je geeft jezelf een toch een beetje bloot op deze manier en ik zag de reacties al voor me. De ene helft zou me uitmaken voor een saaie snob omdat ik pretendeer kwaliteit boven kwantiteit te stellen, en de andere helft zou me uitmaken voor onbenullig, omdat ik van alles door elkaar lees en dan ook nog eens hooguit anderhalf boek per week. Wat een verademing dat er genoeg mensen zijn die mijn eclectische amateurblogje oprecht op prijs stellen.
    Ik heb meteen maar een vaste pagina met dit verhaal gemaakt, zodat nieuwe bezoekers snel kunnen zien waar ze aan toe zijn. Ik wil ze niet onder valse voorwendselen lokken ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ook ik schuif graag aan bij Anna's dis: eerlijk, gevarieerd en vaak smaakt het naar meer. Maar je bent ook welkom voor een goed gesprek! Ga zo door en doe niet mee aan die " ikhebalzooooveelvolgerswatbeniktochgoedhype" kwaliteit is wat mij betreft altijd beter dan kwantiteit! Ik hoop dat je nog jarenlang in deze potten blijft roeren, ik ben fan!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Theetante, het genoegen is geheel wederzijds!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Het werkt zeker, deze 'startpagina'. Ik kom hier voor het eerst, maar krijg nu al zin om je blog 'door te spitten'. Ben benieuwd voor welke mooie, interessante boeken jij me gaat inspireren!
    Enne.. gelukkig zijn er veel mensen die kwaliteit belangrijker vinden dan kwantiteit.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Dan ben je extra welkom, Han. Ik hoop je hier nog vaak te mogen begroeten.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi Anna!

    Ik wou alleen maar even zeggen dat ik al heel lang met heel veel plezier je leeslog lees. Jaren geleden eens op gestuit toen ik op zoek was naar iets ánders om te lezen dan de technische documentatie die ik vanuit het Engels naar het Nederlands moest vertalen. Sindsdien kom ik om de paar weken even langs om je recensies te lezen en de titels te noteren van boeken die me aanspreken. Als ik dan in een boekhandel ben of als me om cadeauwensen wordt gevraagd, komt steevast het 'Anna-lijstje' tevoorschijn. :-) Ik moet zeggen dat ik dankzij jouw leeslog al veel pareltjes heb ontdekt. Helaas is de vertaalbranche een conjunctuurgevoelige branche en ben ik onlangs mijn baan kwijtgeraakt. In plaats van bij de pakken te gaan neerzitten, heb ik besloten om mijn arbeidskansen te vergroten en de lerarenopleiding Engels te gaan volgen. Morgen is de deadline van mijn eerste 'book report' sinds ehm... 1995 ofzo. Dankzij jouw recensies heb ik geleerd om op een andere manier boeken te gaan lezen, met meer aandacht voor details. Niet alleen buitengewoon vermakelijk dus, dat 'eclectische amateurblogje' van jou, maar ook nuttig en leerzaam. Bedankt!

    (En P.S. - Het 'book report' gaat over 'What Was Lost' van Catherine O'Flynn. De meeste medestudenten vonden het een verschrikkelijk boek, maar ik heb ervan genoten.)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Marieke, dat is nog eens een mooie reactie! Ik hoop je nog lang van tips te blijven voorzien. En weet je wat? Ik heb toevallig het boek van Catherine O'Flynn al een tijd in de kast staan en heb net besloten dat het de hoogste tijd is dat ik het ga lezen. Dus als alles goed gaat, kun je hier over een tijdje lezen wat ik van jouw tip vond.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. In dat geval zet ik mijn blog onder de noemer "Starbucks" Lekker knus en gezellig, gekenmerkt door die heerlijke geur van verse koffie en een zoete luchtige donut. Je kan rustig een uurtje bij me blijven zitten, maar ook onderweg even snel binnen vallen voor een typische Starbucks latte. En als bardame herken ik mijn bezoekers bij naam en weet ik hoe mijn bezoekers graag hun koffie willen.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. O, ik ben dol op de geur van verse koffie, Leesdame. En een gelegenheid waar de bardame de naam én de smaak van haar bezoekers kent, heeft natuurlijk altijd een dikke streep voor!

    BeantwoordenVerwijderen