zondag 15 april 2018

Gestolen manuscripten en een verdwenen missionaris

Zo nu en dan is het hier even Grisham-tijd. Dan heb ik zin in goedgeschreven amusement, met een sterke plot en levendig neergezette personages. Ideaal voor in het openbaar vervoer en voor even tussendoor. Onlangs las ik een recente roman van Grisham, die nu eens géén rechtbankthriller is, maar zich afspeelt in schrijvers- en boekhandelaarskringen, en daarna een vermakelijk verhaal waarin een jetset advocaat vers uit de afkickkliniek in de Braziliaanse jungle gedumpt wordt en zowaar geconfronteerd wordt met morele kwesties.

John Grisham,
Camino Island (VS 2017)
Roman, 306 pp.
Nederlandse titel: Het eiland

Camino Island begint lekker Grishamachtig: een stel criminelen rooft op spectaculaire wijze middels een tot in de puntjes uitgewerkt plan de originele manuscripten van de romans van F. Scott Fitzgerald uit de universiteitsbibliotheek van Princeton. Het lijkt alsof ze de perfecte misdaad hebben uitgevoerd, maar elke boef laat steekjes vallen. Al gauw heeft de politie een spoor. Helaas loopt dat weer vrij snel dood en lijken de kostbare manuscripten voorgoed verloren.

Dan maken we kennis met schrijfster en universitair docent Mercer Mann, auteur van een uitstekend ontvangen literaire roman, die helaas nooit een verkoopsucces werd. Haar tijdelijke aanstelling aan de universiteit loopt bijna af en Mercer zit dus binnenkort zonder inkomsten. Net op dat moment wordt ze benaderd door iemand van de verzekeringsmaatschappij die er alle belang bij heeft dat de manuscripten weer boven water komen. Men heeft goede reden om te denken dat ze beland zijn bij een boekhandelaar op een eiland in Florida en Mercer is om meerdere redenen de ideale persoon om deze man - indirect - te benaderen. Zij is praktisch opgegroeid op het eiland en zal zich als bona fide auteur prima weten in te werken in het schrijverskringetje waar de handelaar zich mee omringd heeft, zonder dat iemand zal denken dat ze op de gestolen manuscripten uit is.

Dat is de opzet voor een spannende roman die het hart van de meeste leesliefhebbers sneller zal doen kloppen, want Grisham zet ons middenin de levens en discussies van goedverkopende broodschrijvers, wannabes, alcoholistische dichters en echte literaire talenten - en niet te vergeten hun patroon, de charismatische en zeer succesvolle boekhandelaar van wie de verzekeraar vermoedt dat hij als heler voor de gestolen manuscripten optreedt. Grappig genoeg krijg je ook nog en passant gratis tips mee voor hoe je een bestseller schrijft. Grisham kent het boekenwereldje na tientallen roman inmiddels natuurlijk door en door, en juist daarom is het inkijkje dat hij de lezer gunt zo leuk en zo overtuigend. Het is weer eens wat anders dan zijn rechtbankthrillers (geen advocaat te bekennen), maar net zulke ideale vakantielectuur als zijn gebruikelijke kost.
_________________________________________________________________________________

John Grisham
The Testament (VS 1999)
Roman, 460 pp.
Nederlandse titel: Het testament

Troy Phelan is de op tien na rijkste man ter wereld en heeft niet lang meer te leven. Tijd dus om zijn testament op te maken. Daar maakt hij een enorm circus van: op de bovenste verdieping van de kantoorkolos in New York waar hij ook woont (hé, waar doet dat me toch aan denken?), heeft hij een legertje advocaten en psychiaters verzameld die voor de video vaststellen dat hij volledig wilsbekwaam is, zodat het testament straks niet aangevochten kan worden. Beneden wordt live meegekeken door zijn drie ex-vrouwen en volwassen kinderen, waarvan de een nog stuitender en verwender en dommer is dan de andere. Het testament wordt voor het oog van de camera getekend en dan doet Troy iets volkomen onverwachts - maar niet ongepland. En in één keer pakt hij zijn hele verwende kinderschaar terug voor hun luiheid en hebzucht.

Wat de gevolgen van Troys acties zijn, is het onderwerp van dit boek, maar alleen de portretjes van de kinderen en hun partners zijn al om te smullen. De enige die nog een heel klein beetje fatsoen heeft is de partner van één van de dochters, een motorrijder met veel overgewicht en nog meer tatoeages. De anderen zijn  allemaal op hun eigen manier even stuitend en je wilt als lezer maar wat graag dat de voorgenomen wraak van Troy doorgaat.

Maar dan begint Grisham langzaam aan nuances aan te brengen. Er moet namelijk een vermiste erfgenaam opgespoord worden, die al jaren diep in de Braziliaanse jungle zit om Indianen tot het Christendom te bekeren; en wie is er nu beter uitgerust om dat te doen dan advocaat Nate O'Riley, die in zijn jonge jaren graag gevaarlijke reisjes ondernam. Probleem is wel dat Nate inmiddels 48 is en voor de zoveelste keer in een afkickkliniek zit. Nate wordt dus uit de kliniek gevist en op het vliegtuig naar de Pantanal in Brazilië gezet. Geld speelt geen rol.

Grisham schept een mooi contrast tussen de wereld van de labbekakkerige miljardairskinderen en het leven in de Pantanal. Het verhaal krijgt daarmee steeds meer een morele dimensie, zonder dat de vaart eruit gaat of de humor helemaal verdwijnt. En het stelt de vraag hoe belangrijk geld nu eigenlijk is en wat de waarde is van ongerept oerwoud. Niet erg origineel natuurlijk, maar net voldoende om dit onderhoudende boek een tikje extra te geven.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen. Heb je dit boek besproken op je eigen blog? Dan zou het fijn zijn als je een link bij de reacties plaatst.

6 opmerkingen:

  1. 'Het testament' heb ik gelezen, omdat ik het ooit cadeau kreeg. Het was beter dan ik had verwacht. Mijn opa vindt Grisham zo goed dat hij al zijn boeken achter elkaar uitlas. Maar ik denk dat ik het bij die ene laat ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan me dat best voorstellen van je opa. Ik heb ook de neiging om meerdere Grishams achter elkaar te lezen en vind ze een beetje verslavend ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Af en toe een goed geschreven thriller is zo heerlijk! Ikzelf heb een aantal boeken van Grisham gelezen die ik erg goed vond, maar ook een aantal die voor mij net iets te veel over rechtszaken gingen (logisch natuurlijk), maar ik merkte dat mij dat niet zo kon boeien. Maar schrijven kan de man wel!

    Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het leuke van deze twee boeken is dat ze ook voor mensen zonder beroepsdeformatie (zoals ik) echt zeer onderhoudend zijn.

      Verwijderen
  4. Er hangt spanning in de lucht! Opeens zie ik bij een hoop lezers spannende boeken opduiken.
    Ik ben nu ook thrillers aan het lezen, terwijl ik die normaal gesproken bijna nooit lees.
    In den beginne was ik fan van Grisham maar na een paar ronduit slechte (en het steeds meer voorspelbare format) was ik er wel klaar mee. Maar een boek over de boekenwereld is natuurlijk niet te versmaden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo is het, beide boeken zijn heerlijke vakantielectuur, ook voor de niet-jurist.

      Verwijderen