Pagina's

vrijdag 23 juli 2010

Thriller rond (ooit) hypermoderne technologie

David Baldacci,  
Total Control (VS 1996)
Roman, 611 pp.
Nederlandse titel: Op eigen gezag


State of the art computer crime: met floppy disks! Want dit is 1995. Het is komisch om te zien hoe een boek dat 15 jaar geleden werd geschreven en toen over hypermoderne techniek ging nu alweer gedateerd is. De hedendaagse puber weet niet eens wat een floppy disk is. Mobieltjes (hier nog voluit cellular phones genoemd en altijd onderdeel van een auto en voorzien van een knoert van een antenne) waren destijds nog heel erg cutting edge. In dit boek bezitten allen snelle IT-jongen Jason Archer en zijn dure advocaten-echtgenote Sidney een cell phone; de FBI-agenten moeten het nog gewoon met vaste toestellen stellen - en met typemachines.

Niet dat deze gedateerdheid het leesplezier aantast. Baldacci heeft een degelijke actiethriller afgeleverd, compleet met de voorgeschreven standaardfiguren, zoals een bloedmooie vrouwelijke hoofdpersoon (blond natuurlijk), een gescheiden rechercheur van middelbare leeftijd in een ongezellig flatje, een meisje van 2 met blonde krulletjes die de inspiratie is om het Kwaad te bestrijden en diverse graaiende, doortrapte slechteriken uit de top van het bedrijfsleven.

De plot is lekker ingewikkeld: Jason en zijn vrouw Sidney werken allebei aan de overname van een bedrijf dat de toekomst van het internet volledig gaat veranderen. Jason werkt als veel belovende IT-er voor het overnemende bedrijf, zijn vrouw leidt het team van advocaten dat namens dit bedrijf de juridische kant van de overname doet. Dan, op een cruciaal moment in de onderhandelingen, verdwijnt Jason ineens. Eerst denkt iedereen dat hij in een vliegtuig naar Los Angeles zat dat vlak na het opstijgen zonder overlevenden is neergestort, maar later lijkt het erop dat hij toch nog in leven is. Aanvankelijk concentreert de FBI zich op het vliegtuigongeluk, dat helemaal geen ongeluk blijkt te zijn. Doelwit lijkt een topman uit de financiƫle wereld te zijn geweest, maar dat idee komt op losse schroeven te staan. Jason Archer komt in beeld als schurk, de bedrijfsovername lijkt op de een of andere manier een rol te spelen en Sidney krijgt in de gaten dat haar leven gevaar loopt. Enzovoort.

Een dergelijk boek lees je natuurlijk niet voor het mooie taalgebruik of de grondig uitgewerkte personages. Ik moet altijd giechelen om mensen die bij dit soort romans heel pretentieus klagen over de bordkartonnen karakters. Baldacci lees je voor de spannende plot. Meer niet. Actiethrillers zijn niet echt mijn genre, maar ze houden je wakker op een lange vlucht en als zodanig heb ik me best geamuseerd met Total Control.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten