Piece of my Heart (GB 2006)
Roman, 533 pp.
Nederlandse titel: Hartzeer
Dit wordt geen lange, indringende bespreking. Ik had dit boek mee als ontspanningslectuur op vakantie, en als zodanig voldeed het prima. Ik had nog nooit iets van Peter Robinson gelezen, maar dit boek bleek deel 16 (!) te zijn in de kennelijk razend populaire Inspector Banks-serie - een in North-Yorkshire spelende serie waarvan het bestaan mij volledig was ontgaan, totdat ik dit boek een keer cadeau kreeg van mijn boekhandelaar.
Robinson maakt het de middenin de serie springende lezer echter gemakkelijk door aan het einde een uitgebreide schets te geven van Banks' leven en karakter (gescheiden, twee volwassen kinderen, bang voor spinnen, gek van alle soorten muziek, heeft sinds kort zelfs een iPod, "religion: cautious agnostic", "father: Arthur Banks, sheet metal worker, made redundant by Margaret Thatcher", "mother: retired cleaning lady" ). Dus: in tegenstelling tot wat ik normaal zou aanbevelen, eerst even het eind lezen en dan beginnen met het verhaal.
Het verhaal start trouwens in 1969, als er een dode wordt gevonden na een popfestival, verspringt dan naar het heden waar Banks de moord op een popjournalist op moet lossen en blijft vervolgens heen en weer springen. De twee verhaallijnen blijken uiteindelijk natuurlijk alles met elkaar te maken te hebben, maar laten pas na een hele tijd overlappingen zien, hetgeen het nodige vergt van het concentratievermogen van de lezer. Je moet je hoofd er wat meer bij houden dan bij de gemiddelde politieroman, maar daar is absoluut niks mis mee.
Het aardigste van dit boek vond ik hoe de jaren zestig en de hippietijd in perspectief worden gezet. De rechercheur die de moord in 1969 moet oplossen is een oorlogsheld van de oude, calvinistische stempel, die geen greintje begrip kan opbrengen voor het zogenaamde langharige tuig waar zijn dochter mee rondhangt - en voor de politiemensen in de eenentwintigste eeuw doet het love & peace-idealisme van de hippiegeneratie inmiddels naïef, hedonistisch en gedateerd aan.
Kortom: een sympathieke politieroman, die heel geschikt is om mee te nemen op vakantie, dus wie weet gaat volgend jaar deel 17 mee op reis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten