Pagina's

zondag 17 oktober 2010

Olympus in Noord-Londen

Marie Phillips,
Gods Behaving Badly (GB 2007)
Roman, 277 pp.
Nederlandse titel: Goddelijk huishouden



Artemis (Griekse godin van de jacht en de kuisheid, en tegenwoordig aan de kost komend als hondenuitlaatster in Londen) stuit op een ochtend onverwacht op een boom die er een dag eerder nog niet stond. Och god, is haar tweelingbroer Apollo soms weer bezig geweest? Dat moet onmiddellijk onderzocht worden.
'Hello,' she said.
There was a long silence.
'Hello,' said Artemis again.
'Are you talking to me?' said the tree. It had a faint Australian accent.
'Yes,' said Artemis. 'I am Artemis.' If the tree experienced any recognition, it didn't show it. 'I'm the goddess of hunting and chastity,' said Artemis.
Another silence. Then the tree said, 'I'm Kate. I work in mergers and acquisitions for Goldman Sachs.'
'Do you know what happened to you, Kate?' said Artemis.
The longest silence of all. Artemis was just about to repeat the question when the tree replied.
'I think I've turned into a tree,' it said.
'Yes,' said Artemis. 'You have.'
'Thank God for that,' said the tree. 'I thought I was going mad.' (p. 1-2)
En op dat punt moest ik heel hard lachen - middenin een volle trein natuurlijk.

Wat een absurd  idee voor een roman: de Griekse goden zijn eeuwen geleden zo aan lager wal geraakt dat de hele Olympuskliek in 1665 in Londen is neergestreken, omdat de huizen daar op dat moment dankzij de pest zo goed als niks kostten. Inmiddels wonen ze nog steeds met zijn allen in hetzelfde huis, dat flink aan het vervallen is. Aan onderhoud en schoonmaken doen goden nu eenmaal niet, met uitzondering van Hephaestus, wiens ruige geklus echter weinig uithaalt. Veel geld is er ook niet. Artemis verdient wat met een hondenuitlaatdienst, Aphrodite bedient een sekslijn vanaf haar mobieltje, dronkenlap Dionysus werkt als DJ in een nachtclub en de ijdele Apollo heeft binnenkort zijn eerste tv-optreden als helderziende. Ares heeft het nog steeds druk met het opstarten en escaleren van conflicten, maar verdient daar niks mee. Zeus en Hera, die ergens op zolder bivakkeren, zijn al decennialang niet meer gesignaleerd en er zijn problemen met Aphrodite's zoon Eros: sinds hij Jezus in zijn hart heeft gesloten weigert hij mee te werken aan dat gedoe met pijl en boog.

Normaal zou een dergelijk boek me te flauw voor woorden lijken, maar dankzij de enthousiaste recensies in de Engelse en Amerikaanse pers, ben ik toch overstag gegaan en heb ik verscheidene uurtjes ongecompliceerde lol gehad.

Griekse goden hebben natuurlijk nooit aan moraal gedaan, maar waren vooral uitvergrote figuren die onze eigen al te menselijke, vooral lekker slechte eigenschappen verbeeldden en die je dus te vriend moest houden. Bij Marie Phillips zijn ze nog steeds verwend, ijdel, snel verveeld, ruziezoekerig en seksverslaafd (behalve Artemis dan), maar ook lachwekkend incapabel en machteloos.Ze doen op hun manier druk mee aan het moderne leven, maar snappen niet zoveel van de sterfelijke mens en zijn nog steeds rancuneus over de broodroof door Jezus van 2000 jaar geleden en hebben de schurft aan "these modern superstitions." Eros is de enige die er anders over denkt:
'I wish I'd know him. It's such a waste. When I think, we were just down the road in Rome, living it up, having orgies -' (p. 67)
Eros is ook de enige die snapt wat schuldgevoelens inhouden. Voor de rest van de Olympiërs is dat een volstrekt vreemd en onbegrijpelijk concept. Ze doen zoveel mogelijk hun plicht als god (Apollo laat keurig elke ochtend de zon opkomen, Hermes levert de doden af bij de onderwereld), maar daar houdt het mee op. Het geeft een leuke kijk van buitenaf op onze eigen moraal.

Temidden van al dat gekrakeel tussen een hoop goden in een te klein huis komen er onverwacht twee sterfelijke persoontjes huize Olympus binnen en krijgen we een lieve romance, compleet met verwijzingen naar de legende van Orpheus en Eurydice. Het verhaal hangt van gekke gebeurtenissen en toevalligheden aan elkaar, maar de vondst van Phillips is dat dat in dit geval geen echte gekkig- en toevalligheden zijn, maar dingen die bekokstoofd zijn door goden die elkaar dwars zitten of gewoon hun zin willen hebben. En zo accepteer je als lezer toch het idiote verhaal.

Wie zin heeft in een knapgevonden en -uitgevoerde komedie die verder geen enkele pretentie heeft, kan ik deze heerlijke roman van harte aanbevelen. En ook mensen zonder gymnasiumachtergrond zullen er ongetwijfeld van genieten.

6 opmerkingen:

  1. Lijkt me een lekker luchtig boekje. Ik houd het in de gaten - zal het vast wel in de winkel tegenkomen, zo niet hier, dan wel in Engeland.

    Jij leest veel op het moment, hoewel het voornamelijk korte boekjes zijn. Toch leuk! Bij mij gaat het allemaal wat langzamer maar ik heb er een paar dikke bijzitten, de afgelopen weken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een moordend tempo! Ik heb de ene bespreking nog niet gelezen of de volgende is alweer gepost. Maar ik begrijp dat je vorige week vrij had?

    Deze heb ik ook al heel lang op mijn lijstje staan, maar mijn bibliotheek heeft het niet en ik mag van mezelf eigenlijk geen nieuwe boeken meer kopen voordat ik wat ruimte in mijn kast heb gemaakt (lees: boeken heb afgestoten). Argh.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het zijn inderdaad allemaal korte boeken, heel bewust want na de vele dikke pillen van de laatste tijd (en het harde werken) had ik echt zin in een hoop lekkere snelle werkjes. Het enige nadeel is dat je om de haverklap een bespreking moet schrijven ;)
    En je komt dit boek ongetwijfeld in Engeland nog wel tegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mijn leestempo lijkt hoger dan het is hoor, want ik had nogal een achterstand met bloggen. Maar het klopt dat ik de afgelopen week vrij had en dus niks beter te doen had dan lezen en erover schrijven. Wat een luxe!
    Kun je misschien een verzoeknummer bij je bibliotheek indienen? Er zijn vast heel veel meer mensen die dit boek leuk vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik zag gisteravond dat de bibliotheek het wel in het Nederlands heeft, dus ik denk niet dat ze de Engelse uitgave willen aanschaffen. Jammer, want Engelse humor laat zich niet altijd goed vertalen (vind ik).

    Misschien heeft een van de boekhandels in mijn buurt het op de plank staan, dan kan ik wat stukjes lezen om te zien of het genoeg bevalt om toch maar aan te schaffen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik had in Waterstone's her en der een stukje gelezen en op grond daarvan besloten toch maar de Nederlandse vertaling uit de bieb te halen.

    Die heb ik gelezen pal na een boek vol kommer en kwel en het hielp prima om de zinnen weer te verzetten. Een heel aardig boek, al vond ik de tweede helft wel wat inzakken.

    BeantwoordenVerwijderen