maandag 20 oktober 2008

Een louche viool en een labiele violiste

Claire Kilroy,
Tenderwire (Ierland 2006)
Roman, 266 pp.
Nederlandse titel: De violiste


Een groot deel van de kracht van dit boek is dat het niet zomaar in een hokje te stoppen is. Het is erg spannend, maar geen thriller; het is hier en daar droogkomisch, maar ook zo nu en dan onverwacht tragisch. De hoofdpersoon, klassiek violiste Eva Tyne, is een vat vol tegenstrijdigheden: paranoïde als het op haar vrienden aankomt, roekeloos goed van vertrouwen in de contacten met dubieuze figuren als een illegale Rus (of Tsjetsjeen?) en een gladde bankier, die bij wijze van spreken "onbetrouwbaar" op zijn voorhoofd heeft staan. De wereld van de klassieke muziek wordt gemengd met die van louche types in afbraakwijken.

Eva is een aanstormend talent uit Ierland, die het in New York probeert te maken. Haar allereerste solo-optreden loopt goed af, maar daarna gaat er het een en ander mis. Ze belandt korte tijd in het ziekenhuis, meteen daarna in een bar waar ze veel te veel drinkt en tenslotte thuis, waar ze het uitmaakt met haar niet aanwezige vriend. Een paar dagen later, in een ander café, waar ze weer teveel drinkt, heeft Eva een lichtelijk bizarre ontmoeting met de louche Alexander, die beweert over een gesmokkelde Stradivarius te beschikken die hij wegens omstandigheden voor de helft van de waarde aan Eva wil slijten. Eva ziet hierin dé kans om haar carrière een extra stimulans te geven en gaat als een idioot aan de slag om 6 ton bij elkaar te sprokkelen. Maakt niet uit hoe, want Eva is verblind. Eva heeft ook zelf-destructieve en neurotische trekjes en pas laat in de roman ontdekken we wat daar achter zit.

Dit is een uitstekend, scherp geschreven boek dat ik in vliegende vaart heb uitgelezen. Claire Kilroy beschikt over een vlotte pen, met een vaak licht-humoristische ondertoon; ze is in staat een origineel verhaal te creëren, met levensechte, memorabele personages en zonder de voorspelbare plotwendingen en uitgemolken formules die je in het suspense-genre nogal eens tegen komt. Het boek heeft geen literaire pretenties, maar is zo goed geschreven dat ik er bijzonder veel plezier aan heb beleefd. Warm aanbevolen voor natte, stormachtige herfstavonden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten