Ken Follett,
A Dangerous Fortune (GB 1993)
Roman, 567 pp.
Nederlandse titel: Een gevaarlijk fortuin
Ken Follett is een klunzige stilist, zijn personages zijn van bordkarton, maar hij weet wel onderhoudende verhalen te produceren en soms (Eye of the Needle) zelfs razendspannende thrillers. A Dangerous Fortune speelt net als zijn populairste boek The Pillars of the Earth in het verleden. Mijn bezwaar tegen The Pillars destijds was dat, hoewel de historische achtergrond en met name het bouwproces van een Gothische kathedraal voorbeeldig gedocumenteerd waren, de personages niet alleen zo plat als een dubbeltje bleven, maar ook nog eens handelden en dachten als twintigste-eeuwers. Op mij had dat een wat lachwekkend effect: alsof iemand een club moderne tijdgenoten onverhoeds in de twaalfde eeuw had gedumpt met de opdracht om zich daar al improviserend zo goed mogelijk te redden.
Dat bezwaar kleeft minder aan A Dangerous Fortune, omdat dat in de late negentiende eeuw speelt, een periode die in allerlei opzichten veel dichter bij de onze staat, zodat de personages lang niet zo anachronistisch overkomen. Het aardige is verder dat het boek sinds 1993 (het jaar van eerste publicatie) onverwacht actueel is geworden: decor en aanleiding voor de verwikkelingen in deze roman zijn namelijk een aantal bankcrises, en graaierige bankiers spelen een hoofdrol.
Het verhaal begint op een Engelse kostschool, waar een tragisch ongeval plaats vindt, dat mogelijk helemaal geen ongeval is maar een moord, alhoewel we er meer dan 500 pagina's later pas achter komen wat er werkelijk is gebeurd - precies zoals het hoort. Een aantal jaren na de tragische gebeurtenis pakken we de draad van het verhaal weer op en volgen we de betrokkenen, die inmiddels volwassen zijn. Twee ervan behoren tot een vooraanstaande bankiersfamilie in Londen, een ander is de onweerstaanbaar charmante zoon van een Zuid-Amerikaanse grootgrondbezitter. Tenslotte wordt er wordt nog een berooid Joods meisje ten tonele opgevoerd wier familie ooit het slachtoffer werd van een bankencrisis die mede werd veroorzaakt door de rijke familie waar de beide andere hoofdpersonen toe behoren. Allemaal worden ze verteerd door ambities, maar de mate van integriteit die ze bij het nastreven daarvan ten toon spreiden verschilt nogal. En last but not least maken we kennis met een manipulatieve oudere dame, een heerlijk loeder à la Alexis uit Dynasty, dat iedereen aan kan en bij wie de omvang van de ambities omgekeerd evenredig is met die van haar scrupules.
Aangezien dit een echte Follett-roman is, is het kinderlijk eenvoudig om de bad guys van de good guys te scheiden, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Het gaat er vooral om dat je als lezer lekker meegevoerd wordt door de intriges en de verwikkelingen, zonder dat daar ook maar de minste intellectuele inspanning tegenover hoeft te staan. Ik las dit boek op vakantie in Tibet, waar ik volledig in beslag werd genomen door een veelheid aan bijzondere en overweldigende indrukken, zodat dit verhaal precies was wat ik nodig had om vóór het slapen gaan even mijn hoofd op nul te zetten.
PS Aarzel om niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen!
Hoi Anna, ik zie dat je bij de binnenkort te bespreken boeken "Tibetaanse perziken" van Carolijn Visser hebt staan. Ik ben erg benieuwd wat je daar van vindt. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderen"vakantieboek" is een kunst op zich, nix mis mee!
BeantwoordenVerwijderenHeb alleen de Kathedraal gelezen van Follet, wat geloof ik onderdeel is van de "Pillars". Vond het een aardig verhaal, niet meer dan dat. Ik vind het overigens knap dat je boeken kan lezen op de reizen die je maakt. Ik neem ook altijd wel wat mee, maar ben een slechte lezer op vakantie. Ik kan mij erg slecht in andere werelden verdiepen als ik in een voor mij nieuwe wereld zit. Lezen over het oude Rome in West-Papoea bijvoorbeeld, ik kan het niet of heel slecht...
BeantwoordenVerwijderenErik, ik hoop volgend weekend een bespreking van Tibetaanse perziken te posten. Tot die tijd houd ik de spanning er dus nog even in ;-)
BeantwoordenVerwijderenKlopt Hella, voor goede vakantieboeken gelden hele andere criteria dan de boeken die ik normaal lees.
BeantwoordenVerwijderenKoen, De kathedraal is de Nederlandse titel van The Pillars of the Earth. Er is ook nog een vervolg op, maar ik heb me nooit geroepen gevoelen om dat te lezen; daar was De kathedraal niet goed genoeg voor.
BeantwoordenVerwijderenWat dat boeken lezen tijdens de vakantie betreft: dat gaat mij ook moeilijk af. Dit was het enige dat ik gelezen heb. Ik weet inmiddels dat ik vooral geen al te literaire romans of moeilijke non-fictie mee hoef te nemen, want dat wordt toch niks. Reisverhalen die ter plekke spelen bevallen beter, maar het liefst lees ik op vakantie toch "mindless entertainment", zoals dit boek.
Daarin ga ik met je mee. Ik kon wel prima de Stieg Larsson trilogie op vakantie lezen, dat was prima entertainment ;-)
BeantwoordenVerwijderenSinds een van mijn favoriete mensen op LiveJournal ooit lid werd van een leesclub waar ze The Pillars of the Earth moest lezen, moet ik altijd een beetje lachen als ik de naam Ken Follett hoor. Dank daarvoor dus :)
BeantwoordenVerwijderenhttp://jackiejj.livejournal.com/255277.html
Jij ook bedankt, Lethe; ik heb erg moeten lachen om het verhaal van Jackie over the Pillars of the Earth. Ze vat het allemaal veel beter en veel leuker samen dan ik.
BeantwoordenVerwijderen