dinsdag 15 juli 2008

Tot elke prijs naar de top

Jon Krakauer,
Into Thin Air: A Personal Account of the Everest Disaster (VS 1997)
Reisverhaal, 374 pp.
Nederlandse titel: De ijle lucht in


Koester je misschien heel stiekem de wens om Mount Everest te beklimmen, de hoogste berg ter aarde? Onmiddellijk dit boek lezen, want dan ben je meteen genezen. Jon Krakauer was zo'n jongetje dat destijds ook gegrepen werd door het Everest-virus. Later, toen hij een ervaren bergbeklimmer en journalist én getrouwd was, raakte de Everest op de achtergrond, maar toen hij de kans kreeg om voor een tijdschrift een artikel te schrijven over de commercialisering van de Everestbeklimmingen raakte hij meteen weer ernstig besmet.

En zo reist Krakauer in het voorjaar van 1996 af naar Nepal, waar hij á raison van $ 65.000 (betaald door zijn tijdschrift) tezamen met een bont gezelschap andere fanaten door een gespecialiseerd bedrijf naar de top zal worden geleid. In zijn gezelschap bevindt zich o.a. een publiciteitsgeile miljonairsvrouw (mét draagbare tv, videorecorder en espresso-apparaat), een postbode die er twee banen op na heeft gehouden om alles te kunnen betalen en een stel onervaren Amerikaanse artsen met een gloednieuwe uitrusting die nog nooit uitgeprobeerd is. Ze worden geassisteerd door verscheidene gidsen en een heel legertje Nepalese Sherpa's die het zware werk doen.

Het lastige aan Mount Everest is niet dat de klim abnormaal moeilijk is (wel voor mensen als ik natuurlijk, maar niet voor ervaren klimmers); de grote problemen zijn het onvoorspelbare, extreem barre weer en de zeer ijle lucht, waardoor een acclimatiseringsprogramma van 6 weken absoluut noodzakelijk is. Zelfs dan hebben de meeste klimmers extra zuurstof nodig, zodat de berg inmiddels bezaaid ligt met lege zuurstofflessen. En met lijken. Want Mount Everest heeft in de loop der jaren een flinke tol geëist, zoals blijkt uit de geschiedenis die Krakauer in zijn boek schetst.

Na een lange aanloopperiode, met opeenvolgende kampen op steeds grotere hoogte, volgt op 9 mei 1996 voor Krakauers gezelschap de langverwachte klim. En dan gaat er van alles fout. Krakauer bereikt tijdig de top, komt met veel moeite weer beneden en stort ineen in zijn tent, maar boven hem en om hem heen voltrekt zich een vreselijk drama. Krakauer heeft geprobeerd alles zo objectief mogelijk weer te geven en volgens mij is hij daar goed in geslaagd. Zijn persoonlijke aanwezigheid en betrokkenheid geven dit verslag bovendien een veel grotere spanning dan zijn eerdere boek Into the Wild en de bestsellerstatus van dit boek is daarom zonder meeer terecht.

Persoonlijke noot: ik heb dit boek gelezen tijdens een trektocht door het Tian Shan Gebergte in Kirgistan. Elke keer als ik mij afvroeg waarom ik mijn dagen met pittige wandelingen in een onherbergzaam gebied doorbracht en mijn nachten in een lekkend tentje in de kou, hoefde ik alleen maar dit boek te pakken en mijn eigen reis kwam me voor als een dagje aan het strand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten