De strijd om de macht gaat door

George R.R. Martin,
A Feast for Crows (VS 2005)
Deel 4 in de serie A Song of Ice and Fire
Roman, 1104 pp.
Nederlandse titel: Een feestmaal voor kraaien

George R.R. Martin,
A Dance with Dragons (VS 2011)
Deel 5 in de serie A Song of Ice and Fire
Roman, 1152 pp.
Nederlandse titel: Een dans met draken




Ik ben inmiddels behoorlijk verslingerd aan deze serie en hoop maar dat George Martin een beetje opschiet met de laatste twee geplande delen, want ik wil zo gauw mogelijk verder. Deze enorm dikke afleveringen 4 en 5 vond ik namelijk nog beter dan de vorige drie, alhoewel er ook een lezer is op Amazon die met behulp van een stel statistiekjes 'bewijst' dat deel 4 juist een stuk slechter is, want:

• Meer dan 60% van dit boek wordt verteld vanuit het gezichtspunt van vrouwelijke personages. Blèh, wat afschuwelijk! Saai!
• Er is veel te veel karakterontwikkeling, zo waarschuwt deze lezer. Inderdaad een doodzonde voor een schrijver. Stel je voor, personages creëren die zich ontwikkelen in plaats van alleen maar te knokken. Nog saaier!
• En tot overmaat van ramp worden sommige bijfiguren uit de vorige delen hoofdfiguren en kan onze 'recensent' ze allemaal niet meer uit elkaar houden. Moeilijk!

Je zou je bijna afvragen of de beste man wel tot tien kan tellen, maar gezien zijn statistiekjes moet hij in ieder geval in staat worden geacht het getal honderd te halen. Enfin, het is meteen duidelijk waarom ik deze delen de beste tot nu toe vind. De actie wordt inderdaad nog complexer, net als de personages, maar interessant complexer, en de serie krijgt extra diepgang.

Er is een goede reden waarom ik deze twee delen meteen achterelkaar heb gelezen en samen bespreek (afgezien van het feit dat ik door tijdgebrek hopeloos achterloop met besprekingen): ze spelen zich in hetzelfde tijdsbestek af, maar A Feast for Crows concentreert zich op de actie in Westeros, terwijl A Dance with Dragons laat zien wat er met de personages ten noorden van de Muur en overzees in het Oosten gebeurt. Samen geven ze een compleet beeld.

De strijd om de macht in Westeros gaat onverminderd door, maar wordt urgenter, want de winter staat op uitbreken. Aangezien seizoenen in deze wereld vele jaren kunnen duren, is dat een grimmig vooruitzicht. Interessant is hoe de verschillende personages met het verschijnsel 'macht' omgaan. Voor de een is het simpelweg iets waar je koste wat kost aan vast moet houden, voor de ander speelt ook zoiets als rechtvaardigheid een belangrijke rol. De een hanteert openlijk geweld om de macht te verkrijgen, de ander intrigeert vrijwel volledig onzichtbaar achter de schermen. De vraag is wat op termijn het meest effectief zal zijn.

Dit is een ongelooflijk ambitieuze serie in zijn genre, maar zo knap geschreven dat ook in deel 4 en 5 mijn aandacht geen moment verslapte en de vaart er onverminderd in bleef. Ik kan me voorstellen dat er lezers zijn die niet zoveel boodschap hebben aan de ambities van George Martin, maar ik smul van deze boeken, met hun steeds wisselende plaats van actie, hun steeds variërende gezichtspunt en hun steeds verrassende plotwendingen, want ze zijn meer dan een aaneenschakeling van gebeurtenissen. Het zijn ontwikkelingen, waarbij de ogenschijnlijk losse draden allemaal met elkaar verweven blijken te zijn. Dat is een knap staaltje van vertelkunst.
________________

Lees hier wat ik vond van deel 1 en 2 (A Game of Thrones en A Clash of Kings),
en hier mijn bevindingen naar aanleiding van deel 3 (A Storm of Swords)

PS Aarzel om niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen!