dinsdag 30 augustus 2005

Alaska, the last frontier

Veel Nederlanders hebben een wonderlijk beeld van Alaska, zo ontdekte ik toen ik rondvertelde dat ik daar heen ging. Ze denken dat het permanent bedekt is met sneeuw en ijs, dat het er altijd schrikbarend koud is, dat het op de Noordpool ligt of juist synoniem is met Antarctica.

"Is dat niet erg erg koud?" was de standaardreactie op mijn vakantieplannen. Als ik dan uitlegde dat het in Alaska in augustus gewoon zomer is en dat het op precies dezelfde hoogte ligt als Noorwegen, kon je zien dat de meeste mensen me maar amper geloofden.

Des te meer plezier doet het me om hier te melden dat we het grootste deel van onze reis temperaturen boven de 25°C en heerlijk droog weer hebben gehad - en dat het intussen in Nederland een graad of 15°C was en regende, en dat  mijn ouders, die op mijn huis pasten, uit moesten vinden hoe mijn centrale verwarming werkte.
Reisgegevens

Periode: augustus 2005
Soort reis: georganiseerde wandelreis
Organisatie: SNP
Accommodatie: voornamelijk tenten
Bezocht: Anchorage,  Kenai Peninsula, Denali State Park, Denale National Park, omgeving Fairbanks, Tangle Lake, Wrangel-St. Elias National Park
Weer: aangenaam zomerweer met een enkel buitje (m.a.w. echt kortebroekenweer!)


© foto Peep Jongen
The last frontier.... 

... is niet space zoals ze in Startrek beweren, maar Alaska, althans volgens de Amerikanen. En daar zit wel wat in: het grootste deel van het land is leeg en ongerept, bedekt met dichte wouden, hoge bergen, oogverblindende gletschers, eenzame toendra's, spiegelgladde meertjes, meanderende rivieren, indrukwekkende fjorden en wordt naast een handvol excentriekelingen vooral bevolkt door beren, caribous, elanden, bevers, adelaars, walvissen, zeeotters, en noem maar op. De dierenrijkdom is niet echt te vergelijken met die van de Afrikaanse savanne, maar het land heeft wel een onuitwisbare indruk op me gemaakt. Zelfs de mooiste foto's doen geen recht aan de schoonheid en de uitgestrektheid van Alaska.
Denali (vroeger Mount McKinley genoemd), de hoogste berg van Noord-Amerika
© foto Henny Spreij
Niet alleen de binnenlanden zijn schitterend, ook de baaien zijn adembenemend mooi. Op één van onze eerste dagen maakten wij een uitgebreide boottocht door Resurrection Bay vanuit Seward, en daar waren we zo van onder de indruk dat we (ten onrechte trouwens) bang waren dat de rest van de reis alleen nog maar tegen kon vallen. De foto hieronder zegt genoeg, dunkt me.

Resurrection Bay, in de buurt van Seward
© foto Henny Spreij
Alaska vanaf het water is óók een zeer bijzondere ervaring als je in een kano zit. Een heel eind naar het noorden, in het overgangsgebied van woud naar toendra, waar je zo nu en dan nog een boom tegenkomt, is Tangle Lake, een uitgebreid stelsel van ondiepe, glasheldere meertjes en stroompjes. Veel mensen wonen er niet in de omringende heuvels en het gebied heeft iets heel verstilds, vooral als je in een kano op het water zit en ontdekt hoe ongelooflijk mooi de heuvels weerspiegelen in het water. Het beste is dan om je peddel in te trekken en alleen maar stil te zitten en te genieten en nergens meer aan te denken.

Kano's op Tangle Lake
© foto Peep Jongen
Wilde dieren

Hoewel het zo warm was dat de meeste beren voor pampus lagen, hebben wij toch nog van dichtbij een grizzly gezien die met de tong uit zijn bek besjes aan het zoeken was. Verder hebben we onder andere nog caribous gespot, met hun prachtige geweien, elanden op moerasachtige plekken, bouwvakkende bevers die druk met hun burcht bezig waren, een sierlijke bultrugwalvis, poezelige zeeotters, zonnebadende zeeleeuwen, verscheidene bald eagles met hun opvallende witte kop, en natuurlijk eekhoorns in allerlei soorten en maten.

© foto's hieronder Peep Jongen
Grizzly beer

Caribou
Zeeotter

Zeeleeuwen

Andere inwoners

Een eenzaam en afgelegen land als Alaska trekt natuurlijk een apart slag mensen aan. Niet dat er uitsluitend zonderlingen wonen, maar er zitten toch wel meer excentrieke types dan elders, evenals opvallend veel Republikeinen en vuurwapenliefhebbers. Zo kun je in een gemiddeld roadhouse niet alleen een eetgelegenheid voor de vette hap aantreffen, maar ook een winkel waar naast de pannenkoekenmix en tegenover de glitterbloesjes de geweren liggen uitgestald. Boeken zijn buiten de weinige steden opvallend afwezig of, zoals in de fraaie bezoekerscentra van de nationale parken, uitsluitend gericht op de toerist. Verder hebben de Alaskanen veel gemeen met de rest van de Amerikanen: ze zijn bijzonder vriendelijk en meestal te dik.

Links: deze vriendelijke mevrouw speelt voor alle klanten in haar winkel spontaan een deuntje.
© foto Henny Spreij
Onder: een fraaie Alaskaan bij zijn al even fraaie auto. 
© foto Peep Jongen

Tot slot: veel dank aan reisgenoten Peep Jongen en Henny Spreij, die zo vriendelijk waren hun prachtfoto's ter beschikking te stellen, nadat vroeg in de reis mijn camera kapot ging.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten