Tweelingzusters

Dorothy Baker,
Cassandra at the Wedding (VS 1962)
Roman, 225 pp.
Verkrijgbaar in het Nederlands onder de titel Cassandra: het verhaal van een tweelingzus



Cassandra's tweelingzuster Judith, die negen maanden terug van California naar New York is verhuisd, gaat onverwacht trouwen met een jonge arts die niemand in de familie nog heeft ontmoet en Cassandra is er onmiddellijk van overtuigd dat Judith hoe dan ook een vergissing begaat, en dat het haar plicht is om haar zuster daarvan te weerhouden. Hoe weet ze nog niet, maar dat bedenkt ze wel als ze op de ouderlijke ranch is waar de bruiloft in besloten kring plaats zal vinden. Dus, een dag eerder dan gepland in de auto gestapt, als een gek de hele dag door de Californische hitte gereden en in een wolk van chaos aangekomen op de ranch, waar ze liefdevol wordt ontvangen door haar elegante oma, die vooral in mooie kleren geïnteresseerd is, en haar vader, een ex-filosofiehoogleraar die zoals gebruikelijk in een prettige alcoholwaas verkeert. Moeder Jane is tot groot verdriet van iedereen een aantal jaren geleden aan kanker overleden, maar ook zonder dit verlies wordt al snel duidelijk dat de familie Edwards uit niet al te stabiele individuen bestaat. Kleurrijk, onafhankelijk en gecultiveerd, ja; stabiel, neen. En Cassandra is waarschijnlijk de ergste.

Communicatie is niet het sterkste punt van de altijd goedbedoelende Edwardsfamilie, zoals gesymboliseerd en geïllustreerd wordt door het warrige telefoongesprek tussen de twee zusters waarin Cassandra onderweg aankondigt dat ze in aantocht is en waarin ze geen van beiden goed in staat zijn hun boodschap over te brengen. De beminnelijke leden van de Edwardsfamilie hebben de neiging om langs elkaar heen te praten.

Cassandra is de ik-figuur van deze roman en niet direct de meest betrouwbare verteller, alhoewel tussen de regels door wel het een en ander duidelijk wordt: Cassandra schiet geen meter op met haar proefschrift, Cassandra is in therapie, Cassandra houdt er heel eigen ideeën na over de verhouding tussen tweelingzusters.

To be like us isn't easy, it requires constant attention to detail. I've thought it out; we've thought it out together. I've tried to explain to my doctor that it's a question of working ceaselessly at being as different as possible because there must be a gap before it can be bridged. And the bridge is the real project. (p. 101)

Cassandra is neurotisch. Maar Cassandra heeft ook zoveel charme dat ze door de andere personages een natuurkracht wordt genoemd waar niemand tegen bestand is. Ze is een complexe en originele romanfiguur, die ook de lezer voor zich doet vallen. Ze brengt ons bij, met een combinatie van glimlachjes en wanhoopsdaden, wat het inhoudt om deel van een eeneiïge tweeling te zijn en hoe het voelt om afstand van je tweelingzus te moeten nemen.

Dit is een enigszins vergeten klassieker van bijna 50 jaar oud, maar het doet me deugd dat Virago hem nog steeds in het assortiment heeft en dat hij nog steeds gelezen wordt. De roman doet opvallend tijdloos aan en hoewel hij nooit een kaskraker zal worden, is het een mooi en origineel boek voor een klein en fijn publiek. En één waarschuwing: deze editie heeft weer zo'n inleiding waarin alles wordt verklapt. Pas na afloop lezen dus.