zaterdag 23 mei 2015

Voor de liefhebber van de trendy thriller

S.K. Tremayne
The Ice Twins (GB 2015)
Roman, 320 pp.
Nederlandse titel: De ijstweeling



Let op, liefhebbers van Gone Girl en The Girl on the Train: hier is een psychologische thriller die helemaal in jullie straatje past. S.K. Tremayne (het pseudoniem van Londense journalist Sean Thomas) weet namelijk zeer aardig waar je momenteel goed mee scoort op thrillergebied: afwisselend vertelperspectief met onbetrouwbare vertellers, huwelijken die niet zijn wat ze lijken, overspelige partners, alcoholverslaving, verre van perfecte personages en een hoofdpersoon met geheugenverlies. The Ice Twins heeft al die ingrediënten, máár ..... het heeft ook nog een paar extraatjes. Ten eerste maakt de schrijver uitstekend gebruik van de sfeer op een klein eilandje voor de Schotse westkust, op zo'n manier dat de locatie een derde hoofdpersoon wordt die in niet geringe mate bijdraagt aan de spanning, en tweede doet hij iets origineels met een tweeling.

Het echtpaar waar dit boek om draait (Sarah en Angus Moorcraft)  heeft een loeizware tijd achter de rug. Aanvankelijk hadden ze alles: elkaar, interessante loopbaan, prachtig huis in Londen,  modieuze hond en een allerbeeldigste lichtblonde tweeling, Kirstie en Lydia, die zo identiek waren dat niemand ze uit elkaar kon houden. Ze waren het volmaakte gezin. Maar natuurlijk sloeg vervolgens het noodlot toe. Lydia verongelukte op zesjarige leeftijd en ruim een jaar later is het gezin geheel ontredderd. Kirstie gedraagt zich vreemd, Sarah is psychisch ingestort maar functioneert nu weer redelijk en Angus is aan de drank en daardoor zijn baan als architect kwijt geraakt (hij heeft in een dronken bui zijn baas tegen de vlakte geslagen).

Maar er gloort weer een piepklein streepje licht aan de horizon. Angus erft van zijn grootmoeder een minuscuul Schots eilandje met een vuurtoren en een bouwvallig huisje. Ze verkopen het Londense droomhuis dat ze toch niet meer kunnen betalen en gaan opnieuw beginnen aan de Schotse westkust. Helpt het? Nee, want de overgebleven tweeling Kirstie beweert plotseling dat zij Lydia is en dat Kirstie degene was die verongelukt is niet Lydia. Intussen hebben Sarah en Angus allebei een explosief geheim en wakkeren het vervallen huisje en het onherbergzame landschap de paranoia en de wederzijdse argwaan aan. Is Angus gevaarlijk als hij drinkt? Is de labiele Sarah wel te vertrouwen? Wat is er echt gebeurd rondom de dood van hun dochter? Wie is er nu overleden? Kirstie of Lydia? En was het wel echt een ongeluk?

Het verhaal wordt afwisselend vanuit Sarah (eerste persoon) en vanuit Angus (derde persoon) verteld. Dat van die wissel van eerste naar derde persoon is een beetje een trucje, waardoor je meer met Sarah meeleeft dan met Angus, en de schrijver weet dat in het ontwikkelen van de plot heel aardig uit te buiten. Je wordt als lezer dus ongegeneerd gemanipuleerd, maar vooruit, het is een thriller, je leest het boek voor de ontspanning, en omwille van de broodnodige spanning wil je best even een beetje minder je hersens gebruiken en je laten manipuleren. Ik tenminste wel op zijn tijd. The Ice Twins is een sfeervolle thriller die prima doet wat een thriller hoort te doen en mij daarmee verscheidene lekker escapistische leesuurtjes heeft bezorgd. Lees ook de mooie, wervende bespreking van Koen, die mij op het spoor zette van dit boek.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen! Heb je dit boek besproken op je eigen blog? Plaats dan s.v.p. een link bij de reacties.

8 opmerkingen:

  1. Het is ook precies dat, een lekker uitstapje tussendoor, zo'n boek. Niks mis mee

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, staat ook zeker op mijn lijstje, al was het maar vanwege de locatie!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb ook een zwak voor Schotse locaties, zelfs al heb ik er nooit gewoond, maar ik ben wel op Skye geweest (en meteen weer weggeregend), waar een groot deel van dit boek speelt.

      Verwijderen
    2. Ja, heb hem uit. Drie sterren. Vond het einde niet sterk, maar genoten van de sfeer.

      Verwijderen
    3. Dat zwakke einde heb je meestal met thrillers, vind ik. Het draait allemaal om de plot en de spanning tijdens de rit, en als we weten hoe het zit en het gevaar geweken is, moet er nog eventjes een eind het verhaal aan gebreid worden. De schrijver is zijn inspiratie kwijt en het verhaal foezelt uit.

      Verwijderen
  3. Het is volgens mij niet helemaal zeker hoor, of het Sean Thomas is (er zijn wel sterke aanwijzingen maar hij heeft het zelf niet bevestigd). Of weet jij meer?
    Ik ben niet zo van de trendy thrillers maar het lijkt me evengoed wel een lekker boek ;-) Met 'de maand van het spannende boek' voor de boeg zal het trouwens wel vaak voorbij gaan komen de komende tijd. Misschien reden om er niet te lang mee te wachten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb het van Wikipedia, doorgaans een redelijk betrouwbare bron (al had ik dat bij aanvang van het hele project nooit verwacht).

      Verwijderen