Huiskamer van de stad

Detail van één van de boekenkasten in de
'biljartkamer', waar de spannende boeken
staan (en een biljart, met leren fauteuils)

Normaal val ik hier niemand lastig met mijn werk. Ik vind het zelf allemaal bere-interessant en leuk, maar ik weet dat andere mensen bij de term 'vastgoedjurist' meteen glazig gaan kijken en slaapneigingen krijgen. Nu ga ik echter een uitzondering maken. De stad Groningen heeft dit weekend namelijk een overrompelend mooie cultuurgebouw van tien verdiepingen gekregen, met onder meer een filmhuis met vijf zalen, een strip- en animatiemuseum, drie heel verschillende horecagelegenheden, een dakterras en .... een geweldige openbare bibliotheek verdeeld over vier verdiepingen. De officiële opening was afgelopen vrijdag om 17 uur, maar ik mocht (omdat ik sinds 2005 aan het project heb gewerkt en nog steeds werk) om half één al naar binnen om helemaal in mijn eentje naar hartenlust door het gebouw te zwerven (hartstikke bedankt, Elzo! je hebt deze boekenliefhebber even heel erg gelukkig gemaakt).

Tot vlak voor de opening moest het merendeel van de Groningers niks hebben van het Forum, zoals het gebouw heet. In de lokale pers was vlak voor de opening de bijnaam Gain Porem (Gronings voor 'geen gezicht')  favoriet bij de lezers. Jarenlang hoorde je in het Dagblad van het Noorden en om je heen niks anders dan geluiden als 'schandalige geldsmijterij', 'elitair prestigeproject' en 'lelijk rotding' als het om het Forum ging. Totdat het gebouw dit weekend open ging en het prompt de hele stad in zijn armen sloot. De belangstelling was zo groot, dat niet eens iedereen naar binnen kon. Zelfs zaterdagmiddag om kwart voor vier stond er nog een enorme rij, zoals een vriend uit Utrecht mij teleurgesteld appte. Net als met het Groninger Museum was iedereen tegen zolang het in aanbouw was, en vonden ze het allemaal even prachtig toen ze eenmaal binnen waren geweest. Zelfs het Dagblad van het Noorden transformeerde van azijnzeiker tot enthousiasteling met zendingsdrang. Dezelfde krant laat de geïnterviewde bezoekers nu over elkaar heen buitelen met termen als 'adembenemend' en 'omvergeblazen.'

Wat is er dan zo bijzonder aan? Ten eerste de buitenkant. Ik weet nog steeds niet of ik die wel mooi vind, dus ik kan me voorstellen dat de meeste Stadjers (zoals inwoners van de stad Groningen heten) er niet veel van moesten hebben, maar niemand kan ontkennen dat het bijzonder en uniek en intrigerend is, vooral zo in het hart van de historische binnenstad.

En dan stap je naar binnen en valt meteen het licht en de ruimtelijkheid op, iets waar je op de een of andere manier niet op voorbereid bent als je er voor staat. Het gebouw heeft een enorm open hart met wat op het eerste gezicht een wirwar van roltrappen lijkt, maar die wirwar blijkt al gauw heel logisch te zijn en brengt je van verdieping naar verdieping, van de ene sfeer naar de andere, met steeds mooiere uitzichten. Ik ga niet het hele gebouw hier bespreken, maar alleen de bibliotheekverdiepingen, want daar kwam ik steeds weer terug en die maakten mij het allerblijst. En tenslotte is dit een boekenblog.

Er zijn geen deuren in de vier verschillende onderdelen van de bieb (jeugd, fictie, informatief en Groningana), die allemaal hun eigen verdieping en hun eigen sfeer hebben. Ze zijn open naar de roltrappen toe, maar ook naar de stad toe, met vooral vanuit de fictie- en informatieve afdeling prachtige uitzichten. Tegelijkertijd zijn overal gezellige zitjes en besloten hoekjes gemaakt voor een echt huiskamergevoel. Er zijn heel veel werk- en studieplekken waar iedereen gratis gebruik van kan maken, en er is zelfs een prikkelarme ruimte met stiltewerkplekken, voor mensen die geen gekwek of andere afleiding om zich heen willen. Nou ja, kijk zelf maar.

De jeugdafdeling heet "Wonderland", met (helaas slechts tijdelijk) een stel beeldschone tafels gedekt
in de stijl van Alice in Wonderland. Ik was meteen weer tien jaar oud toen ik hier rond liep.

De fictieafdeling, waar je een spelletje schaak kunt doen.

Knusse hoekjes en weidse vergezichten op de fictieafdeling.

Riant uitzicht vanaf de informatieve afdeling. Op de achtergrond de ingang naar de stilteplekken.

Spannende hoekjes en doorkijkjes op de informatieve afdeling.

De afdeling spannende boeken; lekker knus én met uitzicht op de Martinikerk.

Hier kun je genieten van kunstboeken onder het wakend oog van de Olle Grieze (de Martinitoren).

Na afloop van je bibliotheekbezoek ga je nog even lekker koffiedrinken of iets eten in café Nok op de achtste verdieping, waar je niet alleen aan de versnaperingen kunt, maar ook een indrukwekkend uitzicht over de stad hebt.

Snap je nu dat wij apetrots op dit gebouw zijn? En zie je ook dat het geen elitaire tent is, maar een  voor iedereen toegankelijk, open, verwelkomend gebouw? En dat het de ambitie om de huiskamer van de stad te zijn helemaal waarmaakt? Kom vooral zelf kijken, ook als je niet direct in de buurt woont, want Groningen heeft er weer een trekpleister bij. Zeker voor de boekenliefhebber.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen.