Digitaal lezen

Eindelijk modern! Ik heb de eReader (Sony Reader Touch Edition PRS600) van mijn buurman te leen. Hij gebruikt hem voor zijn bedrijf en is momenteel met vakantie, dus nu mag ik er een week mee spelen. Het apparaat heeft een sexy rood kleurtje, zodat het qua uiterlijk wel goed zit, maar hoe zit het met de rest?

• Formaat en gewicht
  Het ding is lekker dun en klein, perfect om mee te nemen in de trein of op het soort bergwandelvakanties dat ik graag doe, waar je (inclusief slaapzak en -matje) maar 12 kilo mee mag nemen. Ik zie me nu al met honderden virtuele boeken in een zijzakje van mijn rugzak door de Himalaya huppelen.
   
• Bedieningsgemak
  Ik vermoed dat zelfs mijn zwaar technofobe moeder hier vrij moeiteloos een boek op zou kunnen lezen. Je zet het ding aan, er verschijnt een hoofdmenu met ikoontjes (zie plaatje) en je duwt met je duim of pink of wat dan ook op "Boeken", of als je al in een boek bezig was op "Doorgaan met lezen", waarna je precies op de pagina belandt die je de vorige keer had verlaten. Doodsimpel. Een pagina omslaan is ook niet moeilijk. Je hoeft alleen maar op één van de knoppen linksonder te drukken. MAAR: die knoppen zitten wel op een onhandige plek. Je houdt het apparaat aan de zijkanten vast (ik tenminste wel) en het zou veel slimmer zijn als, net bij de Amazon Kindle, daar ook de omslagknoppen zaten. Minpuntje.
   
• Scherm
  Omdat het apparaatje zo compact is, is het scherm ook niet erg groot. Bij sommige van de gratis boeken van het Project Gutenberg heb je een rare bladspiegel met overdreven grote marges en dan staat er wel erg weinig op een pagina. Je blijft dan omslaan. Voor een boek met een normale bladspiegel voldoet het schermformaat echter goed genoeg. Als je het lettertype groter zet, moet je trouwens wel weer vaak omslaan.
  Het contrast tussen het wit van de pagina (dat eerder lichtgrijs is) en het zwart van de letters zou beslist beter kunnen.
  Er is niet zo veel reflectie als bij een computerscherm, maar het is er wel: ik vind een papieren boek nog steeds rustiger aan de ogen.
   
• Snelheid
  De Sony is traahaahaag. Het omslaan van een bladzij gaat sloom en het scherm knippert een paar keer irritant. Dat knipperen went wel enigszins. Opstarten en tussen menu-onderdelen navigeren gaat tergend langzaam, alsof op je op een antiek DOS-peeceetje uit de jaren tachtig aan het werken bent. Dat moet toch beter kunnen.
   
• Batterij
  Omdat de Sony (net als de meeste eReaders) geen gewoon computerscherm heeft, maar gebruik maakt van eInk-technologie gebruikt hij alleen energie als je een pagina omslaat. De batterij gaat daarom heel lang mee, namelijk 7500 bladzijden lang. Voor een primitief reisje door de bergen, waarbij je een paar weken geen stopcontacten tegenkomt, is dat fantastisch, nog afgezien van het feit dat een dergelijk laag energiegebruik milieuvriendelijk is.
   
• Boeken dowloaden
  Mijn buurman heeft het apparaat via Bol gekocht en heeft ook meerder pogingen gedaan om daar voor mij een boek te kopen. Het openen van gratis boeken op de eReader gaat prima, maar hij vertikt het om de via Bol gekocht boeken te openen. Het blijkt dat het ding op de een of andere manier niet in staat om de beveiliging te kraken. De helpdesk van Bol kon weinig meer bieden dan het geld voor de boeken teruggeven, wat ik uitermate droevig vind, want als de Sony het zelfs bij een technologisch hoogontwikkeld iemand als mijn buurman niet goed doet, krijgt mijn bejaarde moeder hem helemaal niet aan de praat. Die krijgt van zoiets alleen maar nachtmerries.

Het voorlopige oordeel: ideaal om mee te nemen op reis, simpel te bedienen, zeer zuinig in het gebruik, MAAR ook: traag, matig schermcontrast, onhandige en wat irritante paginaomslag en tamelijk ernstige kinderziektes bij het kopen van boeken. Voorlopig schaf ik geen Sony eReader aan, maar ik ben wel nieuwsgierig naar de allernieuwste Kindle (vanaf 27 augustus te koop) en ik mag binnenkort ook de nieuwe iPad van mijn buurman uitproberen - zodra hij hem even kan missen. Stay tuned!