VS: on the road in Colorado, Arizona en Utah

Als je gaat kamperen in de Rocky Mountains, of in de bossen van Utah of soortgelijke gebieden, kun je niet om de beren heen - figuurlijk dan, letterlijk wel, als je maar voorzichtig bent. Beren zijn een onvermijdelijk gespreksonderwerp, heb ik gemerkt, elke keer (1) als je vertelt waar je met vakantie naar toe gaat, (2) als je er bent, (3) als je vertelt waar je met vakantie bent geweest. Ik zal er echter meteen maar eerlijk voor uitkomen: zelfs al heeft iedereen het er over, we hebben geen beer gezien, nog niet het kleinste spoortje. Het enige dat ik kan melden, is dat er een zwarte beer gesignaleerd is op één van onze campings toen wij vredig in onze slaapzakken lagen te snurken. Wel hebben we talloos veel andere wilde dieren gezien: diverse soorten herten, nog meer soorten eekhoorns, al gauw een stuk of tien steenarenden, twee prairiehonden, een coyote, een knalgroene kolibri en allerlei vogels die we niet thuis konden brengen. Voor interessante instructies over hoe je te gedragen in door beren bewoonde gebieden klik hier. Zelf was ik enigszins verbaasd om daar te lezen dat beren ook aangetroken worden door tandpasta. Wat moet een beer nou met tandpasta? Opeten tegen slechte adem natuurlijk!

Reisgegevens Periode: juni-juli 2000 Soort reis: op eigen gelegenheid met huurauto Accommodatie: tenten op campings in natuurparken, enkele motels Bezocht: Keystone, Florissant Fossil Beds, Great Sand Dunes, Mesa Verde, Canyon Lands, Arches, Monument Valley, Grand Canyon, Zion, Bryce Canyon, Dinosaur National Monument, Hot Sulphur Springs, Rocky Mountains NP, Boulder Weer: aangenaam en droog

Het fantastische landschap van Monument Valley (Arizona): oer-western land.

Vreselijke bekentenis

De meeste tijd op onze reis hebben we al kamperend doorgebracht in het met beren bezaaide (nou ja...) Colorado en Utah. Daarnaast hebben we ook nog kort Arizona bezocht. Uiteraard hebben we daarbij de Grand Canyon aangedaan en uiteraard was die absoluut adembenemend en prachtig, maar het zou volstrekt zinloos zijn om één van mijn miezerige kiekjes hier neer te zetten, want dat zou nooit recht doen aan de schaal en de schoonheid. Verder moet ik nog iets heel ergs opbiechten: eigenlijk vond ik de andere bezienswaardigheid die we in Arizona bezocht hebben nog mooier. Dat was Monument Valley in het Navajo Reservaat, een landschap dat iedereen die minstens twee klassieke westerns heeft gezien onmiddellijk bekend voor zal komen. In tegenstelling tot de Grand Canyon, die eigenlijk te groot is om te bevatten, maakte dit landschap meteen een verpletterende indruk op mij. Alhoewel je het niet echt lieflijk kunt noemen, kwam het mij over als zeer poëtisch en wekte het op de een of andere manier zelfs ontroering op - op een abstracte manier. Waarschijnlijk heb je nu geen idee meer waar ik het over heb (mijn schuld), maar een feit is wel dat dit landschap vele kunstenaars heeft geïnspireerd.

Kudde herten in Rocky Mountains National Park.

Kreunende woudreuzen

Als je naar Colorado gaat en ontzettend graag herten en elanden wilt zien, dan moet je echt naar Rocky Mountain National Park. Het is ook een fantastische plek om te wandelen: overal zijn uitstekend bewegwijzerde wandelroutes door allerlei soorten bosland, naar watervallen, naar gebieden boven de boomgrens, naar lieflijke weides and beekjes. En uiteraard kijk je bijna altijd wel uit op besneeuwde bergtoppen. Als je het park inrijdt, lijkt het misschien eerst nogal druk, maar zodra je één van de langere wandelroutes inslaat, ben je vaak helemaal alleen met de eekhoorns, de vogels en de geheimzinnig kreunende woudreuzen.Mocht je dit gebied willen bezoeken, dan is de website van de National Park Service een echte aanrader - ook voor de andere National Parks trouwens. Als je met de tent gaat, zijn de campings daar ook prachtig. Tenminste als je ruimte en natuurschoon meer op prijs stelt dan glimmende douches (voor mij geldt dat in ieder geval wel).

Kleurrijke canyons Ook Utah heeft schitterende National Parks. Het mooist vonden wij Bryce Canyon en Canyonlands (zie de foto hiernaast). Dit park is de trotse bezitter van de plek waar de Green River en de Colorado River samenvloeien. Het is een fantastische combinatie van wijdse hoogvlaktes doornseden met grillige canyons, alles in de prachtigste kleuren. De beste plaats om een en ander te bekijken (vind ik tenminste) is van bovenaf, van één van de hoogvlaktes, waar je zeer indrukwekkende vergezichten hebt.De beste tijd is zonder meer de vroege ochtend of de vroege avond. Wij zijn (o.a.) in de vroege avond geweest. Niet alleen is alles dan heerlijk rustig, de ondergaande zon zorgt ook voor beeldschone, steeds wisselende kleuren. Zoek dus een mooi plekje op, laat al de schoonheid over je heen komen en luister naar de stilte.

Bryce Canyon (foto hieronder) is weer geheel anders en heel apart. Het lijkt wel alsof de plaatselijke zandsteen er nog meer oranje is dan elders in Utah en hij steekt dan ook prachtig af tegen de lagen witte kalksteen. Erosie heeft de zachte rotsen in hele vreemde vormen geslepen, een klein beetje zoals de rotsformaties die ik in Cappadocië in Turkije heb gezien. Aangezien het grootste deel van Bryce Canyon zich op een met bossen bedekte hoogvlakte bevindt, is ook dit park een geweldige plek om te genieten van schitterende panorama's. Warm aanbevolen.
De overige  National Parks/Monuments die we in Colorado en Utah hebben bezocht, zijn: Florissant Fossil Beds, Great Sand Dunes, Mesa Verde, Dinosaur National Monument, Zion en Arches. Stuk voor stuk zijn ze de moeite waard, maar de eerste vier bevielen mij het best. Zion en Arches waren nogal druk en bloedheet.

Bryce Canyon.

De dagelijkse zoektocht naar goede cappuccino

Dit was mijn allerleerste vakantie (afgezien van die uit mijn jeugd en van mijn liftvakanties) waar ik met de auto rondreisde. Ik moet zeggen dat ik de lange wandelingen van mijn vorige vakanties wel miste, maar dit had ook beslist zijn charme. Voor Europeanen en helemaal voor Nederlanders is autorijden in de VS een ontspannen aangelegenheid, gewend als wij zijn aan overvolle wegen en agressieve automobilisten. Bovendien is de bewegwijzering uitstekend. Je moet echt al bijzonder veel moeite doen wil je daar verdwalen. We vertrokken steeds in de vroege ochtend en reden in principe alleen 's morgens. Het hoogtepunt van elke ochtend was steeds de Zoektocht naar Goede Cappuccino. Aangezien Colorado en Utah niet bepaald New York of de Westkust zijn, was dat elke keer weer een forse maar boeiende uitdaging. En alhoewel we maar twee of drie keer inderdaad goede cappuccino wisten te vinden (of zelfs fatsoenlijke koffie), kwamen we toch wel elke keer in zeer verscheidene en amusante tentjes terecht - soms ook lekker foute tentjes.Waar we nooit aan wenden, waren de gigantische ontbijten die we de plaatselijke bevolking naar binnen zagen schuiven. Geen wonder dat veel Amerikanen veel te dik zijn.

Boven: Lake George (Colorado), typisch voor het soort
plaatsjes waar we voortdurend doorheen reden.
Onder: een nummerplaat zoals je volgens mij alleen in de VS zult tegenkomen.