zondag 17 januari 2010

Spulletjes als portret van een relatie

Leanne Shapton, Important Artifacts and Personal Property from the Collection of Lenore Doolan and Harold Morris, Including Books, Street Fashion, and Jewelry (VS 2009)
Roman, 129 pp.
Nederlandse titel: Belangrijke voorwerpen en persoonlijke bezittingen uit de collectie van Lenore Doolan en Harold Morris, inlusief boeken, kleding en sieraden

Ondanks mijn niet heel uitbundige eindwaardering krijgt Leanne Shapton van mij een tien voor originaliteit en inventiviteit. Want wat heeft ze gedaan? Een veilingcatalogus gemaakt met zwart-wit foto's van de spulletjes van een (fictief) stel dat enkele jaren een relatie heeft gehad en nu uit elkaar is.


New Yorkers Lenore (26) and Harold (bijna 40) ontmoeten elkaar op een Halowe'en feestje, waarvan de uitnodiging één van de eerste objecten in de catalogus is. Vervolgens krijgen we kiekjes, kattebelletjes, boeken met notities erin, polaroids, kleren, ansichtkaarten, knipsels, hebbedingetjes, cadeautjes, en nog veeel meer, waaruit het verloop van hun relatie is af te leiden. Het is vanaf het begin al duidelijk dat het een paar jaar later uit is, zodat je als lezer weet waar het naar toe gaat en vooral let op de tekenen waaruit blijkt dat alles geen koek en ei is. En zo ontstaat er een verhaaltje.

Het is een charmant gegeven. Lenore is een culinair journaliste bij de New York Times en Harold is een veelgevraagd fotograaf die hele wereld afreist, waardoor er vaker dan normaal gelegenheid is voor e-mails, ansichtkaarten en cadeautjes. Handig als je deze mensen wat over hen zelf wilt laten vertellen. Het stel is überhip en dus helemaal into retro, waardoor ze dol zijn op tweedehands kleren, oude Penguins en dingen uit de jaren zestig of eerder. Leuk. Maar veel meer ook niet.

Ik heb het boek vlot uitgelezen en me niet verveeld, maar wat er achter blijft na de eindeloze stroom hippe retrospulletjes is niet zo heel veel: boy meets girl, boy heeft de nodige moeite om zijn vrijheid op te geven, girl is wel erg met zichzelf en haar eigen gevoelens bezig en het verloop van de relatie is voorspelbaar. Het verhaaltje is dus logischerwijs mager. De personages blijven vaag. We zien Lenore en Harold door een brij van dingen, maar leren hen niet echt kennen, afgezien van de indruk die we van ze krijgen als aardige, yuppige luitjes. Ik mis ook de taal. Dit boek spreekt bijna geheel door middel van statische beelden; het doet daarom per definitie zo goed als niks met taal of schijfstijl, waardoor voor mij een hele belangrijke dimensie ontbreekt.

Maar laat je dat alles er niet van weerhouden dit boek te lezen als je het tegen komt. Het is een aardige ervaring en beslist weer eens wat anders. Mensen die meer visueel ingesteld zijn dan ik en/of het geweldig vinden om een wat voyeuristisch kijkje in (letterlijk) andermans kast te nemen, zullen vast meer waardering kunnen opbrengen voor dit boek dan ik.

De zwart-wit foto laat Harold en Lenore in beter tijden zien (achterkant van het boek).

13 opmerkingen:

  1. Lijkt me vooral leuk om zo'n boek te schrijven!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En heel veel werk! Al die spulletjes bijelkaar zoeken, al die foto's in scène zetten. Maar ongetwijfeld ook heel vermakelijk. Ik vind het idee nog steeds erg leuk, alleen het resultaat is een beetje lauw-lauw, wat mij betreft.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het idee klinkt inderdaad leuk, als ik het boek tegenkom zal ik zeker een blik werpen.

    Het doet me denken aan een nep-fotoalbum dat ik eens op een boekenmarkt heb gekocht. De makers hadden gebruikgemaakt van authentieke kiekjes uit de jaren 60 en daar onderschriften bij bedacht waaruit een heel familiedrama viel te destilleren.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat grappig, dat is precies het omgekeerde proces. Je vraagt je af of Leanne Shapton zoiets ook ooit is tegengekomen en daardoor is geïnspireerd. Creatief blijft het in ieder geval.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Anna,

    ik vindhet een erg leuk idee, zelf zoiets van ons eigen leven te maken, alle onzinnige dingen die we aanschaffen te fotographeren en van kommentaar te voorzien. Als ik het boek tegenkom zal ik het zeker kopen. Ik moet vanmiddag bij mijn lievelingsboekhandel om boeken af te halen, o.a. de nieuwe Siri Hustvedt, en zal daar eens navragen. Hoe geef ik trouwens favorite boekhandels bij LT in?

    Groet Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  6. O jee, hoe deed ik dat ook al weer, favorite boekhandels toevoegen op LibraryThing?
    O ja, ik heb het net weer uitgevogeld: ik heb in mijn profiel op Groningen geklikt en toen kreeg ik vanzelf een lijst met plaatselijke boekhandels. Vervolgens heb ik op mijn favorieten geklikt en kreeg ik elke keer een pagina met een knop met de tekst Favoriet. Als je daarop klikt, moet het lukken.
    Hoe heet de nieuwe Siri Hustvest trouwens? Ik heb nog nooit wat van haar gelezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bedankt voor de hulp, jammergenoeg zijn niet alle boekhandelaren aangegeven, het zijn vrijwel allemaal ketens, ik ondersteun liever de kleinere, persoonlijkere handelaren. Het nieuwste boek van Siri Hustvedt heet "The Shaking Woman or A History of My Nerves", ik zou niet met dit boek beginnen. Mijn lievelingsboek van S. H. is "What I loved" over twee bevriende echtpaaren, hun kinderen en hoe plotseling gelukkige levens kunnen veranderen. Ontzettend mooi en één van mijn favoriete kadoboeken. Ik breng ook graag boeken van Lily Brett onder de mensen, ken je haar?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nee, nog nooit van Lily Brett gehoord, maar ik ga haar opzoeken!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zo, ik heb het boek net uitgelezen/uitgebladerd, ik vond het erg leuk, ben inderdaad ook eerder visueel ingesteld. Op het idee voor zo'n boek zou je kunnen komen, als je veel op veilingen rondkijkt. We hebben daar ooit door de koop van twee grote boekendozen (samen 250 boeken) en een container met koffers, meubels en andere dingen, die geen mens nodig heeft, o. a. een opgezette reiger, aan de hand van postkaarten, kalenders, brieven en notities in boeken het leven van een vrouw, geboren in 1905 en overleden in 1995, kunnen vervolgen. Erg interessant, zeer voyeuristisch natuurlijk. Op veilingen en bij het grof vuil liggen complete levens.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik ben blij dat je het erg leuk vond en dat mijn tip iemand een paar uur lees- en bladerprlezier hebben bezorgd.
    En wat heb je met die opgezette reiger gedaan? Dat intrigeert mij nou!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Tja, eerst dacht ik, weg met dat ding , toen maakten we een leren koffer open , daar zat een fazant in, twee dingen van dezelfde soort zijn een verzameling dus hebben we nu eekhoorns, kikkers van kikkerdril tot kikker, kippen van embryo tot kip, een gans, een vlaamse gaai, een hamster, vissen, een ijsvogel, buizerds, onze poes in botjes, een muis in botjes en nog een paar andere dieren waarvan we de naam niet eens weten. Als je een paar dieren hebt, zijn er plotseling veel mensen, die ergens ook nog zo iets hebben liggen of hangen, dat hebben wij nu dus. Daarna kwam het plunderen van apotheken (een vriend verzameld ze, wij zijn de sjouwers), toen de herbaria. Nu ben ik bij LT geland en zijn het weer een tijdje boeken, dan komt weer iets nieuws.O ja, oude farmaceutische en medische boeken hadden we ook nog even, ook flora en fauna laten we niet liggen. Verzamel jij iets, behalve boeken?

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dat moet er heel interessant uitzien bij jullie thuis! Ik ben in ieder geval blij dat je de reiger niet weggegooid hebt. Bij mij is het een saaie bedoening: alleen maar overal boeken en dan ook niet echt verzameld, voornamelijk in het wilde weg bijelkaar gekocht.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Op het ogenblik is het hiet tamelijk chaotisch, we renoveren en schuiven alles heen en weer. Ik ben nu ook eerst maar gestopt met boeken ingeven, ik geef nu alleen de nieuwe in, de rest ooit of nooit.Wij zijn meestal ook eerder boekengraaiers dan gerichte kopers., er zijn maar een paar gebieden, waar we echt op jacht zijn. Hier is een kerk waar boeken voor 25 cent per centimeter verkocht worden, daar worden wij eens per maand echte jagers. In Bredevoort werd een paar jaar geleden een antiquariaat opgeheven, we waren echt in koopstemming en hadden veel gevonden, vooral in een bijhorende schuur waar alle boeken 5 Euro of minder waren. De verkoper was helemaal niet blij en vroeg of we alle boeken wilden kopen, dan moest hij ze allemaal samentellen. Wij vonden het een tamelijk vreemde vraag vorr iemand die een antiquariaat heeft, nu had! Heb net "De zee" van John Banville uitgelezen, erg mooi, heb meteen bij eBay het volgende boek gekocht. Nu lees ik even een wegleesboek, "Der Bücherwurm" van Hektor Haarkötter.

    BeantwoordenVerwijderen