Ik ben een uitpluizer en een nazoeker. Als ik in een boek een plaats tegen kom die ik niet ken, zoek ik op waar die ligt en als-ie op Google Street View staat, kijk ik ook even hoe de straten erbij liggen. Als in een boek een historische naam voorkomt, haal ik Wikipedia erbij om uit te vinden wanneer de persoon leefde en wat hij of zij heeft uitgevreten. Als in een boek vogels of planten worden genoemd, google ik die op afbeeldingen want ik wil perse weten hoe ze er uit zien. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Ik ga vooral los bij een non-fictie werk, maar ook bij het lezen van romans kan ik me soms niet beheersen 😉
Vroeger haalde ik de naslagwerken erbij die ik in de kast heb staan of liep ik naar mijn computer. Ik ben altijd erg dol geweest op historische atlassen, waarin je precies kunt zien hoe het Romeinse Rijk er in 134 na Christus uitzag of waar de Vikingen precies toesloegen in de negende eeuw. Ik heb ze in allerlei soorten en maten. Maar daar blijft het niet bij. Ik heb bijvoorbeeld ook een lekker dik woordenboek van de filosofie, om na te zoeken wat Hobbes ook al weer beweerde; een moddervet boek met alle monarchen van Groot-Brittannië (tot en met de obscuurste vroegmiddeleeuwse koning van de Isle of Man); en een woordenboek van alle Nederlandse plaatsnamen, waarin ik tijden kan rondzwerven (want wie wil nou niet graag weten wat Lutjegast betekent en wanneer die naam voor het eerst gebruikt werd?). Maar sinds ik een smart phone en een tablet heb, hoef ik niet eens meer de stoel uit, en heeft het naslaan een nog hogere vlucht genomen. Even de juiste app openen en de wereld ontvouwt zich onder mijn vingertop.
Soms leidt dat tot omvangrijke uitzoekoperaties, die een enkele keer zelfs uitmonden in een heel verhaal, waar ik vervolgens de lezers van mijn blog mee teister. Zo stond er hier onlangs een lange post over De staat van Plato, moest ik vorig jaar zo nodig een hele uiteenzetting over de ontstaansgeschiedenis van de Arthurverhalen schrijven en voelde ik mij vorige week nog geroepen om iets te vertellen over de achtergronden van nota bene Poldark. En geloof het of niet, maar ik doe het echt voor mijn lol. Er ontspinnen zich allemaal nieuwe lijnen en verbanden. Er ontstaan spannende nieuwe plaatjes en andere plaatjes worden zomaar ineens prachtig ingekleurd.
Ik weet dat enkelen van jullie ook echte pluizers zijn, maar vermoed eigenlijk dat de meeste mensen gewoon door willen lezen. Om dat te testen zou ik het erg leuk vinden als je onderstaande (hopeloos onwetenschappelijke) enquête zou willen invullen. Hij bestaat maar uit één vraag en deelname is volledig anoniem. Uiteraard mag je je keuze nader toelichten met een reactie onder dit bericht.
PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen.
Interessante vraag en ik ben dan ook heel benieuwd wat de uitslag gaat worden.
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik gekozen voor Soms, als het nodig is voor een beter begrip maar eigenlijk klopt dat niet helemaal. Een beter passend antwoord voor mij is Soms, als ik op dat moment zin heb om er meer van te weten. En de ene keer blijf ik dan lang speuren en de andere keer is het alleen het opzoeken van de betekenis van een woord.
Leuk dat je soms toch lang doorgaat met speuren, Niek.
VerwijderenJa, en ik ga zelfs nog een aantal stappen verder :)
BeantwoordenVerwijderenOooh Sandra, nou word ik wel heel erg nieuwsgierig! Leg eens uit: wat voor stappen?
VerwijderenIk zoek veel op tijdens het lezen, personen, achtergronden vooral en stukken geschiedenis waar ik minder bekend mee ben. Het komt ook voor dat ik na dat ene boek een boek ga lezen over een onderwerp dat ik in dat eerste boek ben tegengekomen.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het zo mooi dat een boek (literatuur of non-fictie) me weer verder brengt in kennis.
Groetjes,
O ja, dat je van het ene boek in het andere komt en een tijdje in een onderwerp blijft hangen, omdat het zo interessant blijkt te zijn!
VerwijderenHeel herkenbaar en ik vermeld het ook wel eens in mijn stukken. Soms even toetsen op waarheid, maar vaak nieuwsgierig naar meer. Hoe ziet dat schilderij eruit, hoe klinkt die muziek, die en die vermoord in dat steegje, hup naar Google Street View, prachtig vind ik het. Ik vind het zo triest voor bijv. Boudewijn Büch dat die dat niet meer kan, als ik lees dat hij zooo graag wil weten waar een bep. eilandje ligt tov een ander, en je dit nu met Google Earth zo tevoorschijn kan toveren. Maar ik houd van de mogelijkheden tot nazoeken die het internet biedt dus :)
BeantwoordenVerwijderenYouTube had ik inderdaad nog niet vermeld, maar ik wil ook altijd perse weten hoe een muziekstuk klinkt als het genoemd wordt, en daar kom ik via YouTube eigenlijk altijd achter.
VerwijderenHoi Anna, ik vrees dat ik een wat luiere lezer ben, maar dat vermoeden had je waarschijnlijk al. Woorden die ik niet ken zoek ik bijvoorbeeld haast nooit op. Als ik dat wel doe is het alleen bij een herlezing en dan nog alleen als het voor een goed begrip van de tekst absoluut noodzakelijk is. Meestal weet je ongeveer wel wat er staat en dat is voor mij goed genoeg. Aan dingen opzoeken in een encyclopedie of op internet doe ik vrijwel nooit. Wat ik dan weer wel doe is recensies lezen van anderen om te kijken wat die hebben gezegd over een boek dat ik net heb gelezen, een film die ik net heb gezien of een restaurant waar ik net heb gegeten. Ik merk dat ik toch zeer regelmatig een afwijkende mening heb ten opzichte van de meerderheid. Als ik dan moet kiezen uit jouw lijstje, dan wordt het dus de bovenste optie. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenJe moet nog wel even je stem uitbrengen, hoor, Erik. Anders zijn de uitslagen helemaal vertekend. Je weet hoe belangrijk stemmen is ;-)
VerwijderenBij non-fictie zoek ik regelmatig dingen op en vaak lees ik nav wat ik opgezocht heb weer andere boeken die genoemd worden, net als Bettina. Bij fictie zoek ik soms dingen op als ik vermoed dat de auteur de lezer met bepaalde namen of plaatsen aanwijzingen voor een bepaalde interpretatie geeft. Maar er zijn ook momenten (bij fictie) dat ik in een leesflow wil komen en dan zoek ik lekker niks op 😊
BeantwoordenVerwijderen"Bij fictie zoek ik soms dingen op als ik vermoed dat de auteur de lezer met bepaalde namen of plaatsen aanwijzingen voor een bepaalde interpretatie geeft." Dat is een goeie, Joke. Een schrijver van fictie neemt een bepaalde naam of plaats inderdaad soms op om extra lading of betekenis aan het verhaal te geven.
VerwijderenIk lees zelden non-fictie. Bij fictie zoek ik soms dingen op, maar net zoals Niek doe ik dat als/omdat ik er zin in heb, niet alleen voor een beter begrip. Tijdens het lezen dit jaar van bijvoorbeeld Roswitha (meisjesboek dat zich afspeelt tijdens de regering van Frederik de Grote) en Vanity Fair (o.a. Slag bij Waterloo) vond ik het leuk om in Cassell's Chronology of World History te neuzen, ook om te kijken wat er in die tijd in de rest van de wereld speelde.
BeantwoordenVerwijderenOh, Vanity Fair is geweldig, hè? Kijk je momenteel ook naar de tv-serie?
VerwijderenJa, en ik heb het boek nog niet uit, dus dat wordt even flink doorlezen :-)
VerwijderenJa zeker! Ben nu de nieuwe Kingsolver aan het lezen en het historische personage plus de utopische woonwijk blijken echt bestaan te hebben, dat vind ik dan echt leuk.
BeantwoordenVerwijderenIk had jou allang te boek als een nazoeker, Hella.
VerwijderenBen benieuwd wat je van de nieuwe Kingsolver gaat vinden. Wat ik er her en der over gelezen heb, klonk interessant.
Interessant zeker, maar toch valt 't mij wat tegen. Ik heb hem bijna uit.
VerwijderenIedereen hartelijk bedankt voor het stemmen en voor de toelichtingen. Het doet me deugd dat er zoveel mensen die ook graag de naslagwerken induiken en gedreven worden door nieuwsgierigheid. Het verbaast me wel een beetje dat er maar zo weinig nee-stemmers zijn. Waarschijnlijk komen de niet-opzoekers niet in groten getale naar mijn blog. En daarmee heb ik meteen mijn lezerskring weer wat beter leren kennen.
BeantwoordenVerwijderen