Millennials en influencers

Kiley Reid,
Such a Fun Age (VS 2020)
Roman, 320 pp.
Nederlandse titel: Zo'n leuke leeftijd

Het zal je maar overkomen: je bent als twintiger gezellig op een feestje, in een sexy jurkje, en al met enkele glaasje achter de knopen, word je ineens gebeld door de moeder van Briar, het kleine meisje waar je een paar keer in de week op past. Of je meteen langs kunt komen om met het kind even naar de nachtwinkel te gaan, terwijl pa en ma een aangifte wegens vernieling afhandelen. Het is al rond middernacht, maar je bent gek op het meisje, en dus neem je haar mee naar de nachtwinkel, zodat het kind niet hoeft te zien dat er politie over de vloer is. En wat gebeurt er dan? Je wordt ingerekend door een beveiliger, want een andere klant vindt het verdacht dat je midden in de nacht met een wit meisje in de winkel rondloopt. Je hebt haar vast ontvoerd. Je bent immers zwart en dus verdacht.

Influencer
Met deze gebeurtenis worden meerdere ontwikkelingen in werking gezet. Want Emira's rijke, witte bazin, een succesvolle influencer die voor geen goud voor racist aangezien wil worden, doet  obsessief haar best om Emira als een soort erefamilielid haar leven in te trekken, en Kelley, de witte jongeman die alles gefilmd heeft, probeert Emira onder druk te zetten om het filmpje on line te zetten en aangifte te zoen. Ze bedoelen het allebei ontzettend goed, maar wat wil Emira zelf eigenlijk? En dat is het echte probleem. Want Emira is hoog opgeleid, maar heeft geen idee wat ze wil, alleen dat ze het heerlijk vindt om op Briar te passen - alleen is dat niet bepaald een baan met vooruitzichten, laat staan hoge inkomsten.

Millennial
Reid (met deze debuutroman genomineerd voor onder meer de Booker Prize)  bouwt rond deze drie personages zorgvuldige plotlijn op, die niet meteen duidelijk naar voren springt, maar uiteindelijk wel goed werkt. In de eerste plaats is dit echter een uitstekend geobserveerde novel of manners, die in verhaalvorm vragen stelt over eigentijdse problemen als racisme, de doelloosheid van het bestaan van een millennial, white saviour-complex en het fetisheren van gekleurde vrouwen door witte mannen. Het leest als een trein, komt erg levendig over en ik vond met name de kleuter Briar erg leuk neergezet - niet cute, zoals  die stomme kleuters met irritante piepstemmetjes in Amerikaanse tv-series, maar echt heel grappig en idiosyncratisch. Jonge moeder Alix is daarentegen stereotype, maar ook wel weer erg herkenbaar, als de rijke jonge vrouw die zich schuldig voelt over haar white privilege:

Alix no longer felt comfortable leaving out certain books or magazines, because she feared Emira eyeing her Marie Kondo book and subsequently thinking, Wow, how privileged are you that you need to buy a hardcover book that tells you how to get rid of all your other expensive shit.

En het was bovendien - eerlijk is eerlijk - nogal vermakelijk om te lezen over de feestjes die ze organiseert, en over haar succesvolle New Yorkse vriendinnen die net zo vreselijk zijn als zij en net zo gewend om altijd te krijgen wat ze willen.

Fetish
Kelley, de witte jongeman die misschien wel of misschien ook niet een fetish voor gekleurde vrouwen heeft, wordt genuanceerder neergezet, en de schrijfster laat het lang ongewis blijven wat zijn rol in Emira's leven gaat worden en of hij een onvergeeflijk verraad heeft gepleegd of niet. Ook dat maakt dat je geboeid blijft doorlezen.

Agency
Emira blijft bijna al die tijd iemand zonder agency (weet iemand daar een goede Nederlandse vertaling voor? suggesties welkom), totdat er een crisis ontstaat en Emira eindelijk het heft in eigen handen neemt. In die zin is dit boek, naast een ouderwetse novel of manners, ook een ouderwetse coming of age novel. Daarnaast zijn de personages en het wereldje waarin ze zich bewegen juist weer heel erg van deze tijd en is de thematiek ontzettend Amerikaans. De roman is wat mij betreft niet interessant of bijzonder genoeg voor de Booker Prize, maar het is wel een goed geschreven debuut en ik vond het bepaald geen zonde van mijn tijd om hem te lezen.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen. Heb je dit boek besproken op je eigen blog? Dan zou het fijn zijn als je een link bij de reacties plaatst.