Op het behang

Joepie! Mijn lieve echtgenoot heeft beloofd dat hij een week lang op onze drie pubers zal passen (veel plezier, schat) en heeft mij naar een  huisje op Vlieland gestuurd om bij te komen. Nog stijf van de werkstress reis ik af naar Harlingen, maar zodra ik de veerboot afstap, valt er iets van me af en nu ik in het huisje ben, weet ik dat het helemaal goed gaat komen met mij. Wat een pittoresk huisje! Het staat aan de rand van het dorp, is net gerenoveerd en prachtig ingericht. Zelfs het fotobehang van een half gestucte baksteenmuur maakt me blij. Normaal zou ik zoiets kitsch vinden, maar hier past het.

***

Ik heb een zalige avondwandeling gemaakt en trakteer mezelf op een groot glas rode wijn. Ik zie nu voor het eerst een donkere vlek op de ruwe bakstenen van het fotobehang. Van een voorzichtig afstandje kijk ik wat beter: het lijkt wel een gigantische zwarte spin. Onderdeel van de foto? Ja, moet wel. Ik kijk nog eens, vanuit een andere hoek. Gatver! Hij is 3D! Ik laat bijna mijn glas wijn vallen. Mens, stel je niet zo aan, spreek ik mezelf toe, dit is gewoon een plastic spin, grapje van de verhuurder. Maar ik drink voor de zekerheid de rest van de wijn in de slaapkamer op. Als de spin morgenochtend nog op dezelfde plek zit, weet ik zeker dat hij nep is.

De volgende ochtend zit de spin nog op precies dezelfde baksteen. Godzijdank. Ik heb me weer eens aangesteld. Dat krijg je als je overwerkt bent.

Als ik de tweede avond terugkom van mijn strandwandeling, word ik enthousiast begroet door de man in het huis naast mij. Hij is aan het schoffelen, we wisselen wat algemeenheden uit en hij vraagt of ik tijd heb voor een biertje. Buurman ('Tedje') is niet echt mijn type: volledig getatoeëerde armen, amper nog tanden in zijn mond, t-shirt met doodshoofd, maar vooruit, het is vakantie en thuis kan ik wel weer de burgertrut uithangen.

Het ruikt muf bij Tedje binnen, naar wiet en verschaald bier, en het is er halfdonker, want de paarse gordijnen zijn hermetisch gesloten. Het eerste dat ik ontwaar, is een groot terrarium met een stel slangen. Nou vind ik slangen lang niet zo eng als spinnen, maar ik weet nu al dat ik dat biertje heel vlot achterover ga slaan.

'Gaaf, hè?' roept Tedje trots. 'En moet je hier eens kijken, joh! Dit is helemaal te gek.' Hij troont me mee naar de andere kant van de kamer, naar een ander terrarium. 'Een echte vogelspin. Ik heb er eigenlijk twee, maar de andere is gisteren ontsnapt.'

***

Ik sta hyperventilerend met mijn koffer langs de weg. De taxi kan er elk moment zijn en dan kan ik nog net de laatste boot halen. De spin heeft zich op mijn hagelwitte slaapkamermuur genesteld, en ik realiseer me nu dat ik vergeten ben dat aan Tedje door te geven.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen.