Smullen van een tijger

Yangsze Choo,
The Night Tiger (Maleisië 2019)
Roman, 386 pp.
Niet in het Nederlands vertaald

Dit is nou typisch wat Hella zo smakelijk een smulboek noemt. Het pretendeert geen Hoge Literatuur te zijn, maar het is wel uitstekend geschreven en het sleept je heerlijk mee. Het heeft alles voor een fijne leeservaring: een interessante plot met elementen ontleend aan oude Chinese filosofie en mythologie, een weelderig beschreven exotische setting in de vorm van het Maleisië van 1931 en twee bijzondere hoofdpersonen. De ene is een Chinese jonge vrouw die stiekem in een dancehall werkt en de andere is een Chinees weesjongetje van een jaar of tien dat zijn tweelingbroertje zo mist. En niet te vergeten: er is een afgehakte vinger die zoek is geraakt en die absoluut binnen 49 dagen gevonden moet worden. Tenslotte is er de nachttijger, die niemand te zien krijgt, maar die wel afgekloven lichaamsdelen achter lijkt te laten en die volgens sommigen een weertijger is, waarover zo meteen meer. En - maar dat spreekt bijna vanzelf bij een smulboek - er is een flinke dosis spanning, mysterie en een snufje romantiek.

Een weertijger
De schrijfster, een Maleise met Chinese wortels, buit haar decor prachtig uit. Ze zegt daarover:

Malaya, with its mix of Malays, Chinese, and Indians, is full of spirits: a looking-glass world governed by unsettling rules. The European werewolf is a man who, when the moon is full, turns his skin inside out and becomes a beast. He then leaves the village and goes into the forest to kill. But for the natives here, the weretiger is not a man, but a beast who, when he chooses, puts on a human skin and comes from the jungle into the village to prey on humans.

Ondanks het onmiskenbaar aanwezige magisch realisme uit het Chinese bijgeloof is het grootste deel van het verhaal geworteld in de realiteit. Jin-Li is eigenlijk leerling-coupeuse maar werkt in het geniep in een dance hall om de mah-yong schulden van haar moeder af te betalen. Ze is bang dat als haar strenge stiefvader er achter komt dat zijn vrouw schulden heeft, hij geweldadig zal worden. Hij heeft tenslotte een paar jaar geleden zijn eigen zoon, een leeftijdsgenoot van Jin-Li en haar beste vriend, ook al eens flink inelkaar geslagen. Jin-Li lijdt daardoor momenteel een dubbelleven en is de hele tijd bang dat dat uit zal komen.

Missende vinger
Het weesjongetje Ren heeft het ook niet gemakkelijk. De oude Schotse dokter die hem in huis heeft genomen als bediende en die hem van alles over zijn vak heeft geleerd, sterft, zodat Ren op zoek moet naar een nieuw tehuis. Dat vindt hij gelukkig bij een jongere arts in een andere stad, waar hij ook de missende vinger van zijn voormalige werkgever terug hoopt te vinden, zodat hij die met hem kan begraven. Volgens de Boeddhistische traditie moet dat binnen 49 dagen. Ren staat dus net als Jin-Li nogal onder druk. Het is die vinger die beide personages samenbrengt, want Yin-Li heeft in de dance hall een glazen buisje met inhoud gevonden. Vreemd genoeg droomt ze ook van een Chinees jongetje, terwijl Ren levensechte visioenen van zijn dode tweelingbroertje heeft. Zowel in de dromen als de in de visioenen speelt een rivier een grote rol. Mysterieus!

Bovennatuurlijk
In 1931 waren Maleisië en Singapore nog Britse kolonies. Het leuke van dit boek is dat de Europese kolonisten een ondergeschikte rol spelen en dat vrijwel het hele verhaal wordt gezien door de ogen van Chinese immigranten, met hun eigen gebruiken, filosofie, bijgeloof en wereldvisie. Dat maakt ook de bovennatuurlijke elementen (waar ik meestal niet zo dol op ben) prima te pruimen. Ze vormen een bijna vanzelfsprekend, geïntegreerd deel van het verhaal, waaruit eens te meer blijkt dat Choo het schrijversvak uitstekend verstaat. Een echte vondst dus, dit boek, en een echte aanrader.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen. Heb je dit boek besproken op je eigen blog? Dan zou het fijn zijn als je een link bij de reacties plaatst.