Een groepje raven met eigen personeel

Christopher Skaife.

The Ravenmaster (GB 2018)

Memoires, 304 pp.
In het Nederlands verkrijgbaar als De ravenmeester


Christopher Skaife heeft een unieke baan in de meest letterlijke zin van het woord. Hij is verantwoordelijk voor het wel en wee van de raven in de Tower of London, en van die functie is er maar één in de hele wereld. Er bestaat een eeuwenoud verhaal dat, als de raven daar verdwijnen, ook de Tower van London zelf zal vergaan en het koninkrijk ineen zal storten. Aangezien het hier gaat om een bijna 1.000 jaar oud monument dat één van de grote toeristische trekpleisters van het land is, snap je wel dat het hier om een zeer belangrijke functie gaat. Het is echter typerend voor Skaife dat hij dit verhaal op nuchtere wijze ontkracht door uit te pluizen wanneer het voor het eerst opduikt, om er achter te komen dat het (zoals zoveel 'eeuwenoude' verhalen en tradities) een verzinsel is uit de negentiende eeuw en dat de aanwezigheid van de raven ook niet verder terug te voeren is dan die periode. Wel een mooi verzinsel, trouwens.

Chief Yeoman Warder in 1895
Bron: Wikipedia

Spoken en kroonjuwelen
Voor wie wat minder bekend is met Londen: de Tower is een kastelencomplex uit de elfde eeuw op een prominente en strategische positie aan de Theems, dat door Willem de Veroveraar werd gebouwd om de pas onderworpen Engelsen er aan te herinneren wie voortaan de baas was in hun land. Naast een fort was het van 1100 tot 1952, ook een gevangenis (vooral voor prominenten) en was het onder meer de plaats waar Anne Boleyn in 1536 werd onthoofd. Haar geest zou daar na eeuwen nog steeds rondspoken, met haar hoofd onder haar arm. Ook worden de Britse kroonjuwelen er bewaard en hoewel het complex geen gevangenisfunctie meer heeft, is de beveiliging dus nog steeds van het grootste belang. Die wordt al vele eeuwen uitgevoerd door de Yeomen Warders (in de volksmond Beefeaters genoemd) die daarnaast tegenwoordig de toeristen rondleiden. De Beefeaters zijn oud-militairen en één van hen heeft de speciale taak om voor de raven te zorgen. Sinds 2018 is dat Christopher Skaife, de auteur van dit onderhoudende boek en net als zijn collega's een oud-militair.

Skaife in vol ornaat met
één van de raven

Veeleisende vogels
Skaife wilde niet echt deugen op de middelbare school en ging daarom op zijn zestiende  maar in het leger, waar hij wél prima op zijn plek bleek te zijn. Maar op een gegeven moment werd hij te oud voor actieve dienst en solliciteerde hij op de functie van Yeoman Warder in de Tower, waar hij uiteindelijk werd aangenomen. Pas veel later werd hij Ravenmaster, na jaren gediend te hebben als assistent van zijn voorganger. Skaife ziet het als zijn taak om modern en transparant te zijn, en heeft als eerste Ravenmaster zijn memoires geschreven, om het publiek een kijkje achter de schermen te geven. Er is een vlottende populatie van zeven raven die overdag in het complex rondhangen en 's nachts opgehokt worden. Een erg zwaar baantje kan het niet zijn, zou je zeggen: een stuk of wat vogels voeren en zorgen dat ze 's avonds op tijd weer binnen zijn. Maar dat valt tegen. zoals Skaife het zelf zegt:

When people ask what it’s like being the Ravenmaster I sometimes say that it’s like going to a supermarket with seven young children, all of whom run off up and down the aisles in different directions. You have to be keyed up and switched on the whole time. You have to develop a sixth sense.

Merlina, één van de raven van de Tower
Bron: BBC

Raven zijn niet alleen hoogst-intelligente vogels, ze hebben ook allemaal een volstrekt eigen persoonlijkheid met hun eigen voorkeuren en afkeuren, en allemaal houden ze van vaste gewoontes. Als er dus iets anders dan anders is, raken ze al gauw van slag en gaan ze gekke dingen doen. Zo is het bijvoorbeeld absoluut noodzakelijk dat ze elke ochtends in vaste volgorde weer losgelaten worden, zoals Skaife tot zijn schade en schande ondervindt.

Nuchterheid met passie
Geen simpel baantje dus dat je er even bij doet - integendeel, het verzorgen van deze zeven vogels is iets waar je dag en nacht mee bezig kunt zijn. Skaife staat als het ware altijd 'aan', woont net als zijn collega's op het complex en is door de jaren heen helemaal in de ban van 'zijn' raven geraakt. Hij kent hun karakters door en door en bekent dat hij een traantje moest wegpinken toen één ervan in zijn armen stierf. Skaife is trouwens niet het sentimentele type. Hij is nog steeds een echte no-nonsens militair en dat geeft deze memoires ook hun eigen authentieke toon. Maar, zoals ik al zei, is hij ook helemaal in de ban geraakt van de raven en weet hij inmiddels ontzettend veel over deze vogelsoort, en klinkt er ondanks zijn nuchterheid een onversneden passie voor deze fantastische dieren door. Daarnaast zijn er al de leuke anekdotes over wat de raven allemaal uitvreten en hoe ze reageren op de toeristen. Al met al is dit een bijzonder aardig boek, dat ik met veel plezier heb zitten lezen.

__________________

Christopher Skaife en zijn raven hebben hun eigen You Tube-kanaal (hier), Instagram (hier) en Twitter-account (hier)

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen. Heb je dit boek besproken op je eigen blog? Dan zou het fijn zijn als je een link bij de reacties plaatst.