vrijdag 17 maart 2017

'Ik ga liever met een boek naar bed'

Aldus een kop op de omslag van Margriet nummer 12, die net is uitgekomen. Lekker prikkelend, hè?

Mijn moeder was lang geleden geabonneerd op het blad. Destijds (de jaren zeventig) had je maar twee damesbladen, zoals ze toen nog heetten, en dat waren de Margriet en de Libelle. De Libelle was vooral voor de RK dames en de rest las de Margriet. Niet bepaald verwend of kieskeurig als we toen nog waren las ik het blad altijd met plezier, maar ik geloof niet dat ik het de laatste veertig jaar nog heb ingezien. Wat heeft dit alles dan met mij en mijn blog te maken? Nou eh ....... niet schrikken, maar ik ben één van die drie vrouwen die bekennen, en het is de schuld van mijn blog. Hoe dan? Welnu, dat ging zo.


Boekenweek
Ergens medio december kreeg ik via mijn blog een mailtje van iemand die zich voorstelde als journaliste en liet weten dat ze voor de Margriet op zoek was naar vrouwen die helemaal leesgek waren. Dit in het kader van de boekenweek in maart 2017. Of ze mij mocht bellen voor een oriënterend gesprekje, want ze dacht dat ik goed in de Margriet zou passen. Ik goed in de Margriet passen? Huh? Hoezo? Ik was ervan overtuigd dat ik in de maling werd genomen, maar een korte Google-actie wees uit dat het om een echte journaliste ging die inderdaad voor bladen als Margriet schreef. Mijn nieuwsgierigheid won het vervolgens en ik gaf mijn telefoonnummer door. Snel voorgesprekje gehad, dat samen met nog een stel andere naar de redactie van de Margriet zou gaan, die drie vrouwen uit zou kiezen voor een echt interview. Ik verwachtte niet dat ik hier ooit nog iets van zou horen, maar werd een week later danig verrast met een mailtje dat ik zowaar uitverkoren was en of ik alvast wilde nadenken over:
  • mijn favoriete jeugdboek
  • mijn favoriete schrijver
  • mijn favoriete personage
  • mijn favoriete boek.

Diepzinnig
Dat jeugdboek was makkelijk zat, maar de rest? Hoe kon je uit zoveel duizenden geweldige schrijvers, personages en boeken nou eentje als beste naar voren halen? Daarmee deed je al die ontelbare andere schrijvers, personages en boeken immers tekort. Totdat ik bedacht dat het maar om een vluchtig interview ging en niet om iets dat voor het nageslacht in begon gegoten ging worden. Toen de journaliste weer belde, had ik dus mijn rijtje paraat en ook nog een hele berg diepzinnige observaties over literatuur en lezen. Die mooie diepzinnige observaties zijn allemaal vakkundig uit het interview gefilterd, maar dat is mijn eigen schuld. Had ik maar niet zo pretentieus moeten doen. Wat overbleef was een kort stukje dat wel ongeveer klopte, maar dat om de een of andere reden niet als 'mij' klonk. Nou ja, zo gaat dat met interviews.

Dwarsligger
Maar daar was ik er niet mee. Er moest een foto bij. Geen probleem. Ik had in augustus door een professionele fotograaf een hele leuke profielfoto laten schieten die ik zo even toe kon mailen. Domme opmerking. Als je in de Margriet komt, ga je voor een professionele fotoshoot naar de Randstad waar je onder handen genomen wordt door een team van visagiste/styliste en fotograaf. Mijn eerste reactie was om dwars te gaan liggen. "Ik ga niet even voor een fotootje helemaal naar de Randstad. Daar ben ik de hele dag mee kwijt en ik neem er al helemaal geen vrij voor." Mij werd beloofd dat het ook op een vrijdag of zaterdag kon en dat ik de reiskosten vergoed kreeg. Goed, vooruit dan maar. Ik liet me overhalen.

Foto: Marloes Bosch.
Styling, haar en make-up: Nicolette Brøndsted
Vrijdag de dertiende
Binnen de kortste keren had ik een uitnodiging van een visagiste/styliste voor een vrijdag in januari. In Den Haag, drie uur heen en drie uur terug vanuit mijn dorpje op het Groningse platteland. Voor een kiekje. Toen het uiteindelijk zover was, had ik mij met mijn lot verzoend. Ik ging alles vrolijk over me heen laten komen, ging overal blij aan mee werken, ging de visagiste vol vertrouwen de vrije hand laten en ging opgeruimd in elke houding liggen, zitten of staan die de fotograaf van me zou verlangen. En toen werd het een hele leuke dag.

Lezen in bed
De visagiste/styliste is een vol uur bezig geweest om mijn nagels, make-up, kapsel en kleding te doen. Ik werd in een beeldig nachtsetje gehesen, want het thema was 'lezen in bed' (alledrie de geïnterviewde dames bleken verstokte bedlezers te zijn) en toen kon de fotografe in actie komen. Voor de eerste foto's mocht ik er bij hangen zoals ik zelf wilde, want die waren alleen om te kijken of de lippenstift wel goed overkwam. Daarna werd ik in allerhande houdingen gedrapeerd en schoot zo nu en dan de visagiste even toe om mijn haar weer in de plooi te zetten, mijn bril schoon te vegen of de littekens van mijn pokkeninjectie weg te poederen. Na een uur stond het er wel op ('Dat ging lekker snel.' Echt!?) en kon ik weer naar huis.

Verhaspeld
Dat was ruim twee maanden geleden. Gisteren verscheen dan eindelijk het blad. Gauw gekeken hoe ik er in stond Mooie foto gelukkig. Maar bij mijn lijstje favorieten was iets misgegaan: de naam van Sara Maitland was verhaspeld tot Sarah Maintland. En dat terwijl ik het lijstje nog speciaal op de mail had gezet, omdat de journaliste niet wist hoe je Charlotte Brontë en Jane Eyre schreef, want ze had van geen van beide ooit gehoord. De fotografe en de visagiste trouwens ook niet. En dankzij dit gebeuren kwam ik dus even uit mijn eigen filterbubbel waarin iedereen Jane Eyre kent en iedereen weet wie Charlotte Brontë was. Goed om eraan herinnerd te worden dat ook ik eigenlijk in een vrij beperkt wereldje leef 😏

De vier favorieten
Hier is trouwens het lijstje dat ik uiteindelijk maar ingeleverd heb:


Wat voor lijstje van vier zou jij hebben opgesteld?
Laat het me weten in de reacties.

PS Mochten hier al googlend Margrietlezeressen terecht zijn gekomen: WELKOM! Ik hoop dat je hier weer nieuwe leesinspiratie opdoet.

32 opmerkingen:

  1. Hoi Anna, leuk stukje! Over de 4 favorieten van mij moet ik nog even nadenken (vooral het romanpersonage). Daar kom ik later nog op terug. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bij het wekelijkse rondje supermarkt keek ik natuurlijk gelijk uit naar de Margriet, maar helaas hadden ze nummer 11 nog in de schappen.
    Ze hebben in de photoshoot wel keurig het zwart-wit-thema gevolgd, zelfs het boek heeft de juiste kleuren! Inderdaad een mooie foto.
    Dat iemand niet weet hoe je Brontë spelt kan ik nog vergoelijken (dat trema op de e is natuurlijk ook raar), maar dat die vrouwen geen van drieën nog ooit van Jane Eyre hadden gehoord, vind ik wel buitengewoon treurig. Ik vraag me af wat voor soort boeken zij dan lezen.

    Mijn favorieten:

    Kinderboek: De tuinen van Dorr van Paul Biegel. Een prachtig sprookje over de aloude strijd tussen goed en kwaad, en de liefde die uiteindelijk alles overwint. Veel verhalen binnen het verhaal, die allemaal met elkaar te maken blijken te hebben. Spannend, humoristisch, magisch, ontroerend.

    Schrijver: oei, moeilijk. Ik kies voor twee buitenbeentjes: Sylvia Townsend Warner en Russell Hoban. STW schreef romans, korte verhalen en gedichten, en over heel verschillende onderwerpen. Maar het mooist vind ik haar Letters
    Russell Hoban heeft prachtige kinderboeken (The Mouse and his Child en romans (bijv. Turtle Diary) geschreven, en ook heel divers. Ik heb nog niet veel van hem gelezen, maar hij verdient een veel grotere bekendheid.

    Boekpersonage: ik denk dat ik net als jij kies voor Jane Eyre.

    Boek: The Hitch Hiker's Guide to the Galaxy van Douglas Adams. De omnibus natuurlijk (maar als ik een deel moet kiezen, dan The Restaurant at the End of the Universe). Mijn survival guide to life, die mij, als ik op een onbewoond eiland ben aangespoeld, de hoop geeft dat ik ooit door een (ruimte)schip zal worden opgepikt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou ja, zeg! Jullie Amsterdammers lopen toch behoorlijk achter bij ons Groningse plattelanders. Hier is al sinds gisteren nr. 12 te koop ;-)

      Het zal je vast goed doen dat ik Turtle Diary inmiddels heb aangeschaft. Als er iemand goed is in het aanraden van interessante buitenbeentjes, dan ben jij dat, is mijn ervaring.

      Douglas Adams is inderdaad verrukkelijk. Het allerbriljantst vind ik de vondst "42". Kenners weten wat ik bedoel.

      Verwijderen
  3. Hoi Anna, ik moest even nadenken, maar hier is mijn lijstje met de antwoorden op de 4 vragen:

    Mijn favoriete jeugdboek is "De kleine Nicolaas" van René Goscinny (ook de schrijver van Asterix) en de tekenaar Jean-Jacques Sempé. Het boek gaat over een jongetje van een jaar of 8 dat op de lagere school zit en allerlei kattekwaad uithaalt met zijn vriendjes.

    Favoriete schrijver is Anton Tsjechov die in zijn korte verhalen een hele wereld weet te verbeelden. Ik ben net begonnen met het herlezen van alle verhalen van Tsjechov in de nieuwe vertaling van Tom Eekman, Aai Prins en Anne Stoffel in de serie "Russische bibliotheek" van uitgeverij van Oorschot. Waarschijnlijk komt binnenkort op mijn blog meer over deze fantastische schrijver.

    Bij mijn favoriete romanpersonage smokkel ik een beetje, ik kies voor de persoon van de schrijver Giacomo Casanova zoals die naar voren komt in zijn 12-delige memoires "De geschiedenis van mijn leven". Casanova heeft in zijn leven een jaloersmakende hoeveelheid avonturen en avontuurtjes meegemaakt en daar op latere leeftijd prachtig over geschreven. Van deel 1: "De school van het leven" heb ik op mijn blog een aantal citaten gegeven. Ook de Nederlandse vertaler van Casanova: Theo Kars kon er wat van.

    Favoriete boek van mij is "Oorlog en vrede" van Leo Tolstoj. In 2015 is er een prachtige nieuwe verfilming van het boek verschenen bij de BBC.

    Ik ben benieuwd naar de antwoorden van de andere lezers van je blog! Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedoel je met verfilming de tv-serie? Daar heb ik destijds ook met plezier naar gekeken. Vooral de rol van Pierre vond ik erg sterk vertolkt.

      Verwijderen
    2. Hoi Anna, die bedoel ik inderdaad! Groet, Erik

      Verwijderen
  4. Hoi Anna, wat vervelend nou, ik heb bovenstaand stukje geredigeerd op mijn blogpagina en daar heb ik netjes alle links in gezet. Helaas zijn die bij het overzetten naar jouw blog verdwenen. Als oplossing zal ik het antwoord ook op mijn blog zetten: erikleest.blogspot.nl met bijbehorende links. Het is niet elegant, maar vooruit dan maar. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een avontuur! Je staat er in elk geval beeldig op ;) Ik ga niet te lang nadenken over mijn rijtje, want dan ga ik twijfelen...

    mijn favoriete jeugdboek: Otje van Annie M.G. Schmidt
    mijn favoriete schrijver: Renate Dorrestein
    mijn favoriete personage: Tsomo uit 'Tsomo's karma'
    mijn favoriete boek: momenteel is dat 'Op een nacht' van Anne Eekhout (maar dat verandert om de paar jaar wel)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Barbara, "Otje" is geweldig! Er is ook een heel leuke televisieserie van het boek gemaakt. Groetjes, Erik

      Verwijderen
    2. Klopt, ik kan de liedjes nog zo zingen :)

      Verwijderen
    3. Wat mooi dat je Tsomo uit Tsomo's Karma als favoriet personage hebt. Ik heb het dankzij jou aangeschaft en gelezen nadat ik in Bhutan was geweest en ze was zo echt voor me. Ik had haar overal in Bhutan gezien en het boek gaf me een heel bijzonder inkijkje in haar leven en in haar ziel.

      Verwijderen
  6. Wat een mooi verhaal Anna en wat een prachtige foto! Ik vind het best lastig dit, maar vooruit:
    Favoriete jeugdboek: Het Rad van Fortuin. Overigens was deze niet lastig. Ik kan hem nog steeds met veel plezier lezen en eigenlijk huizen hier ook favoriete romanpersonages in, met name de Franse connétable Bertrand du Guesclin. Door dit boek werd ook mijn liefde voor geschiedenis aangewakkerd.
    Favoriete schrijver: Jeroen Brouwers. Zijn essays en polemieken vind ik onnavolgbaar en zijn romans zijn met zoveel zorg en detail geconstrueerd, ik ben een verzameling aan het aanleggen van zijn werk.
    Favoriete personage: eigenlijk niet te doen. Uit nostalgie-overwegingen zeg ik misschien wel Suzie Wong, het naïeve maar oh zo zuivere meisje van lichte zeden uit HongKong of de Taipan Dirk Struan van Clavell die in dezelfde stad actief was. Maar wellicht toch Madame Bovary of Eline Vere, dat zijn me een paar karakters zeg
    Favoriete boek: ook lastig maar ik denk toch Verdichting en Waarheid van Goethe. Ik ben helemaal geen herlezer maar deze heb ik al drie maal achter de kiezen. Een rijkdom aan schetsen en ideeën uit een andere tijd. Ik heb getwijfeld of ik hier Melodieën van Helmut Krausser moest neerzetten, deze heb ik ook twee maal gelezen. Een verhaal van vier eeuwen rondom de alchemist die geen goud maar wel de oermelodieën vond. Prachtig verhaal ook!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Suzie Wong! Dat boek hadden wij vroeger thuis. Ik was het helemaal vergeten, maar destijds - als tiener - vond ik het prachtig.
      Het boek van Helmut Krausse is helaas nog steeds niet als eboek verkrijgbaar. Jammer, want het klinkt ontzettend intrigerend.

      Verwijderen
  7. Wat een vreselijk leuk verhaal en dito foto!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. en deze even from the top of my head
    favoriete kinderboek: Samen op het Eiland Zeekraai - Astrid Lindgren
    favoriete schrijver: Barbara Kingsolver
    favoriete personage: Armand Gamache (de hoofdinspecteur uit de boeken van Louise Penny)
    favoriete boek: Sister of my Heart – Chitra Banerjee Divakaruni

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. There's a first for everything, dit is de eerste keer dat ik een Margriet heb staan lezen in de boekhandel :)

      Verwijderen
    2. O ja, dat boek van Chitra Banerjee Divakaruni vond ik ook zo heerlijk.

      Verwijderen
  9. Wat een leuk stuk! En de foto is heel mooi geworden, zelfs al moest je er helemaal voor naar de Randstad.
    Soms kun je je inderdaad verbazen over wat sommige mensen wel of niet weten, ik had laatst een collega die nog nooit van Umberto Eco en De naam van de Roos gehoord had, (een collega geschiedenis nog wel), dan ben ik ook weer even van mijn stuk.

    Mooie antwoorden heb je, en ik begon natuurlijk meteen na te denken over mijn antwoorden, dus hier zijn ze:

    Mooiste kinderboek: Geef me de ruimte van Thea Beckman (hallo, Koen!), ik las dit in de brugklas en toen we daarna op vakantie gingen naar Bretagne vond ik dat zo geweldig. Prachtige trilogie over de 100 jarige oorlog.
    Favoriete schrijver: Philippe Claudel, vanwege zijn mooie zinnen.
    Favoriete boek: Brideshead revisited van Evelyn Waugh. Mooiste boek ooit wat mij betreft.
    Favoriet personage: Charles Ryder uit Brideshead revisited

    Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Philip Claudel spreekt mij tot nu ook erg aan en wat betreft Brideshead Revisited: dan zie ik onmiddellijk de tv-serie weer voor me die me destijds zo betoverde. Pas later heb ik het boek gelezen, maar de leeservaring werd gedomineerd door de beelden van de tv-serie.

      Verwijderen
  10. Levenslang gek op lijstjes (maken), minder eenvoudig dan je vooraf denkt overigens.
    Behoorlijk wreed ook – daarom - zo’n vraag. “Welk van je kinderen vind je liever dan de anderen?”
    Kinderboek waren eigenlijk kinderboeken, want ik leefde soms meer tussen bladzijden dan erbuiten. Maar dat moet dan, na afvallen van “Dik Trom” en de “Sprookjes van Andersen”, toch “De Artapappa’s” zijn van J.B. Schuil. Het verhaal dat later nog eens voor grote mensen werd overgedaan door Arthur Japin. Woede om het racisme, huilen om de dood van Bloemhof, herlezen, herlezen, herlezen.
    Schrijver, ja wie anders dan Nescio. Na het ontdekken moest ik voor het eerst in mijn leven strijden tegen evangelisatiedrang. Nescio, al was het maar vanwege de zin “Maar ’t zachte koeren van die duif in de eeuwigheid. Dat steeds weer herleeft als ik een duif hoor koeren en soms alleen al als ik hoog-opgaand weelderig geboomte zie.” (Pleziertrein). Maar ach wat is de keuze arbitrair.
    Boekpersonage. Gek, maar dat ben ik eigenlijk zelf. Er zijn veel personages waar ik me mee vereenzelvigen kon en kan, dat is het ‘em nou juist. Toen met rode oortjes en nu nog steeds verdwijn ik in een boek, een verhaal. Het is niet de verteller, niet het personage, maar ik ben het zelf die leeft in die andere wereld. Dat maakt dan dat ik soms wel een personage in mijn herinnering een naam kan geven, soms kost dat wat meer moeite, maar ik kan zonder moeite weer zelf in het verhaal terugkeren.
    Boek. Nou ja zeg, hoezo nou boek, dat is tijdgebonden en ook wel stemmingsbepaald. Maar goed, omdat je zo aandringt. “The subterraneans / De onderaardsen” van Jack Kerouac. Nooit beleefde ik een aangrijpender liefdesverhaal, nooit las ik een hartverscheurender liefdesbrief, nooit herlas ik een boek zo vaak.
    En nu doe ik allerlei heldinnen en helden tekort. Terry Pratchett, Hella Haasse, Leonid Tolstoj, Louis Paul Boon, Vasalis, Dèr Mouw. Want ja, proza is prachtig, maar poëzie is dichter.
    Dat krijg je met lijstjes, dan wil je eigenlijk toch smokkelen, want kiezen voor die ene is in het ‘echte’ leven verrukkulluk, maar op deze vluchtstroken haast ondoenlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jouw reactie is op zichzelf bijna een gedicht, Menno, zo mooi geschreven.

      Verwijderen
  11. Nabrander: ik weet niet of het een echt kinderboek is, maar ik heb het in mijn jeugd echt meermaals verslonden en het is voor mij een klassieker; Engelandvaarders van K. Norel. Dit dus https://nl.wikipedia.org/wiki/Engelandvaarders_(boek)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O ja, de Engelandvaarders. Schrijver en titel ken ik, maar het boek heb ik nooit gelezen.

      Verwijderen
  12. Favoriet kinderboek: De rode Pompernel van Baronne Orczy, over een Engelsman die Franse edelen redt uit de kauwen van Robespierre tijden de Franse revolutie. en de boeken van K.Norel, de Artapappa' en Engelandvaarders.
    Mooiste boek, van de laatste tijd tenminste La Femm qui attendait van André Makine.
    Als je. Raag eerder gesteld had was het vast weer een ander geweest...
    Favoriete romanpersonage: de vrouwen van Barbara Kingsolver, die tegen de stroom vaan cultuur, platteland, sekseverboudingen, uiteindelijk hun eigen weg gaan.
    Favoriete schrijver? Iris Murdoch, Kingsolver, Couperus ( een herontdekking)en de Franse historicus Rufin.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, ik wist niet dat De Rode Pimpernel een kinderboek was. Het staat al jaren in de kast, misschien binnenkort toch maar eens gaan lezen. Dat boek van Makine vond ik ook fantastisch, net als de andere boeken die ik van hem gelezen heb. Ik had hem ook als favoriete schrijver op kunnen geven, maar van David Mitchell heb ik vanaf het begin alles gelezen; dan voelt het wat meer alsof ik weet waar ik het over heb.

      Verwijderen
    2. Ik las het als puber in Brussel, de hele serie was in het Frans als jeugdboek uitgegeven. Het was gewoon ontzettend spannend met een mysterieuzeheld, een op het oog slome, indolente Engelsman. Af en toe was hij dan even niet thuis en bleek hij in Parijs, undercover reddingsoperaties uit te voeren om Franse edelen te redden van de guillotine. Zijn Franse vrouw Marguérite vond hem een slome donder
      en wist niets van zijn acties. Dat was leuk. Of je het nu nog wat zou vinden ,vraag ik me af.
      Ik ga maar weer eens aan de David Mitchel...

      Verwijderen
  13. O jee, allemaal typefouten. Zal me leren alles eerst na te lezen....

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi Anna, ook ik heb voor het eerst van mijn leven een stukje in de Margriet gelezen. Je staat erg mooi op de foto, maar het stukje tekst in de Margriet had van mij wel iets uitgebreider gemogen. Je eigen blogtekst is een stuk beter geschreven. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ach ja, zo gaat dat nu eenmaal. Van alles wat je over de telefoon vertelt, zie je maar een fractie terug.
      Het artikel heeft bovendien een andere insteek en een ander doel dan een "Over mij"-pagina op een blog. Je kunt de twee niet echt vergelijken, vind ik.

      Verwijderen