God is niet dood

Meg Rosoff,
There Is No Dog (VS 2011)
Roman, 256 pp.
Nederlandse titel: In het begin was er .... Bob


De titel van deze roman, 'There is no dog', is een speelse variatie op de uitspraak 'there is nog God.' En inderdaad is er in dit verhaal nergens een hond te bekennen (in tegenstelling tot het verrukkelijk Jonathan Unleashed, ook van Rosoff), maar is God wel degelijk aanwezig. En hoe. Let maar op. Zó werd namelijk het leven op Aarde geschapen, een onderneming waar meer aan vooraf ging dan wij in de gaten hebben:

In the beginning God created the heaven and the earth.
Only it wasn’t as simple as that. The preferred candidate for God withdrew at the last minute saying he wanted to spend more time with his family, though privately everyone suspected he was having second thoughts. You couldn’t really blame him. Earth was badly positioned – miles off the beaten track in a lonely and somewhat rundown part of the universe. At a time of high employment, not many top-level candidates were willing to take on a tiny unproven planet, not to mention the whole creation rigmarole, which, when done properly, could be a real headache.

Om een lang verhaal kort te maken: uiteindelijk wordt de vacature inzet van een pokerspel en zo komt het dat de Aarde wordt opgescheept met Bob, want "[t]he player who won, promptly turned it over to her feckless teenage son. Bob. Bob’s credentials (non-existent) did not impress. But the general sense of exhaustion and indifference was such that no one could really be bothered to argue. And, anyway, he might turn out to have great potential. Stranger things had happened."

Saaie boekhouder
Helaas, dat valt tegen. Bob is een typische verwende puber en blijkt meer geïnteresseerd in uitslapen, games, drank en seks dan in de schepping die hij binnen een week heeft afgerafeld. Geen wonder dat de Aarde zo'n puinhoop is, niet in het minst omdat Bob op het laatst nog zo nodig de mens moest creëren - IN ZIJN EIGEN EVENBEELD! Gelukkig heeft Bob een meer dan competente assistent, ene Mr B. die eerder was afgewezen voor de functie van opperwezen, omdat de sollicitatiecommissie hem te saai vond, te boekhouderig, te braaf. Mr B. mocht van Bob (die de beroerdste niet is) ook een klein scheppinkje doen en schiep iets wonderschoons, namelijk de walvissen, waar hij zich nu echter grote zorgen over maakt.

De Grote Liefde
Intussen is op Aarde (in Engeland om precies te zijn) de eenentwintigjarige Lucy op zoek naar liefde. Het wil maar niet. Haar onmodieuze weelderige vormen trekken steevast de verkeerde mannen aan. Ze is gelukkig dol op haar werk als dierenverzorger in een klein dierentuintje, maar vindt het wel jammer dat haar baas Luke niks van haar moet hebben (hij denkt - ten onrechte - dat ze een dom blondje is). Maar vandaag lacht het lot haar toe, want haar gebeden om liefde zijn bij Mr B terecht gekomen, en terwijl Bob met een kater in zijn nest ligt uit te slapen, besluit Mr B (die al het werk doet) om Lucy's gebeden te verhoren. Alleen gaat er dan ergens iets mis, want het is Bob die verliefd wordt op Lucy. Gevolg: het weer raakt finaal van slag en overal zijn overstromingen, en sneeuwstormen gevolgd door ondraaglijke hitte.

Flair of empathie
Het zal inmiddels wel duidelijk zijn dat dit een lichtvoetige fantasietje is, met een opperwezen dat veel meer weg heeft van een al te menselijke Griekse god dan van de God van het Oude en Nieuwe Testament. Maar er zitten veel meer niveaus in dit verhaal, dat eigenlijk niet echt over God of goden gaat, maar stiekem grote thema's als sterfelijkheid en verantwoordelijkheid  aansnijdt en hoe we met dieren omgaan. Het breekt ook een lans voor 'saaie' dingen als empathie en moreel besef, en laat zien dat flair en plezier zoeken heel aantrekkelijk kunnen zijn, maar dat het daar vaak gepaard gaande egoïsme dat niet is. De meeste pubers zullen dat er waarschijnlijk niet uithalen, maar voor meer ervaren lezers is er onder de oppervlakte van dit geestig geschreven boek meer te vinden dan een vlot, grappig en onderhoudend verhaaltje.

En vindt Lucy haar grote liefde? Natuurlijk, alleen is het even afwachten met wie.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen. Heb je dit boek besproken op je eigen blog? Dan zou het fijn zijn als je een link bij de reacties plaatst.