zondag 4 oktober 2020

Waarom Russisische roulette zo heet

Boris Akunin,
The Winter Queen (Rusland 1998)
Vertaald uit het Russisch door Andrew Bromfield
Roman, 256 pp.
In het Nederlands: Fandorin door Boris Akoenin
 
 
Ook al je hele leven geplaagd door de prangende vraag waarom Russische roulette niet Amerikaanse roulette heet? Dit boek geeft eindelijk het verlossende antwoord. Of je dat antwoord al te serieus moet nemen, is een andere kwestie, want dit is een misdaadroman die puur als amusement is bedoeld. Het is de eerste van een inmiddels lange en populaire serie rondom Erast Fandorin, die in 1876 in Moskou zijn loopbaan bij de politie als piepjong broekje begint in de rang van Pennenlikker Veertiende Klasse (of zoiets).
 
Nihilisten
Een rijke student heeft op wel heel curieuze zelfmoord gepleegd in een park en Erast is de enige die het gevoel heeft dat er iets niet in de haak is. Zijn superieur is toegeeflijk genoeg om hem wat onderzoek te laten doen, zonder er iets van te verwachten (de Moskouse politie anno 1876 had overduidelijk geen last van budgetten en targets, wat ook wel eens verfrissend is) en Erast gaat er met gezwinde spoed op uit. Hij komt al gauw in een wespennest terecht van een femme fatale, een Engelse aristocrate, enge nihilisten, messenstekers en bommengooiers, en doorstaat de vreselijkste gevaren.
 
Negen levens
De plot is behoorlijk onwaarschijnlijk, maar dat maakt niet uit, want zoals ik al zei, gaat het hierbij uitsluitend om amusement en amuseren doet het boek. Er zit flink wat humor in, Akunin schrijft vlot, de personages worden met veel verve neergezet en Erast is een sympathiek jong broekje met negen levens en de neiging om voortdurend te blozen. Aan het eind was ik even bang dat het verhaal een mierzoete kant op ging, maar gelukkig kwam er toen een knaller van een plotwending en het eindigt - heel slim van de schrijver - met een cliffhanger als opmaat naar deel 2, dat Turks gambiet heet. Kortom: leuke boeken als tussendoortjes, en die moeten er ook zijn.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen. Heb je dit boek besproken op je eigen blog? Dan zou het fijn zijn als je een link bij de reacties plaatst.

5 opmerkingen:

  1. Bij de Nederlandse vertaling door Arie van der Ent (de Geus) is een nawoord waarin van der Ent de nobele beweegredenen van de schrijver over het voetlicht brengt: o.a. het streven naar een populaire serie om Russen weer in kontakt te brengen met hun eigen grootse literatuur. Vandaar de vele verwijzingen naar negentiende eeuwse romans.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een leuke aanvulling, René, dat wist ik helemaal niet. De verwijzingen waren me eerlijk gezegd niet zo opgevallen, dus bij mij is de opzet niet geslaagd, maar dat komt vast omdat ik niet heel goed in de Russische literatuur zit.

      Verwijderen
  2. I did not know that your Russian was that good, Andrew! I am glad I discovered this writer and that there is a long backlist for me to discover.

    BeantwoordenVerwijderen