zondag 10 januari 2021

Inhaalslagje

Waarchijnlijk is het niemand opgevallen, maar ik heb het afgelopen jaar veel minder besprekingen geschreven dan anders. Ik lees nog net zoveel (of weinig, het is maar hoe je het bekijkt) als vóór de corona-uitbraak, maar omdat ik nu al bijna een jaar volledig vanuit huis werk, zie ik de pc in mijn werkkamer - onbewust - alleen nog maar als kantoor, met als gevolg dat ik steeds minder de neiging heb om er ook in mijn vrije tijd nog achter te kruipen. Begrijp me niet verkeerd: mijn werk is erg leuk en thuiswerken gaat in de juristerij uitstekend, maar als ik aan het eind van de werkdag de pc afsluit, wil ik alleen maar de deur uit om een eind te wandelen of te fietsen, niet doortypen. En in het weekend probeer ik mijn werkkamer, in het kader van een gezonder werk-privébalans, ook te vermijden. Dat is de reden dat ik veel minder gepost heb. Gevolg: een flinke achterstand met besprekingen. Maar, die achterstand ga ik nu deels wegwerken met een verzamelpost. Let op: Drie Voor De Prijs Van Één!

Benjamin Black,
The Secret Guests (Ierland 2020).

Roman, 304 pp.
Nederlandse titel: De geheime gasten

Het had zomaar gekund. Wat als de jonge Princess Elizabeth en Margaret in 1940 in het grootste geniep naar het neutrale Ierland waren verscheept om daar in veiligheid de bombardementen op Londen uit te zitten bij een ver familielid op het platteland daar? Het klinkt een beetje als een prequel op de serie The Crown, maar eigenlijk zijn Elizabeth en Margaret maar bijfiguren (alhoewel vooral de tienjarige Margaret erg goed wordt neergezet) en draait het vooral om de Engelse dame van de Geheime Dienst die hen vergezelt, en om de Ierse rechercheur die verantwoordelijk is voor hun veiligheid. Maar eigenlijk is de echte hoofdpersoon Ierland en haar getroebleerde verhouding met de voormalige kolonisator Engeland, onuitwarbaar vermengd met klassentegenstellingen en de tegenstelling protestants-katholiek.

Benjamin Black is eigenlijk de Ierse literator John Banville, die onder dit pseudoniem uitstekende romans met lichte thrillerelementen maar zonder literaire pretenties schrijft. Het thrillerelement komt pas in de tweede helft van dit boek voorzichtig om de hoek kijken, maar de aanloop heeft genoeg mooi geschetste personages, sterke scènes en niet te vergeten sfeer om er een uiterst plezierig tussendoortje van te maken.

Tana French,
The Searcher (Ierland 2020)

Roman, 463 pp.
Nog niet in het Nederlands vertaald

Tana French is altijd goed voor genuanceerde, knap geschreven misdaadromans met meerdere lagen. Dit is de eerste die niet een rechercheur uit Dublin als hoofdpersoon heeft, maar Cal Hooper, een late veertiger uit Chicago die gedesillusioneer de recherche daar heeft verlaten, door zijn vrouw uit hun huwelijk is gezet, en neergestreken is op het Ierse platteland, waar hij zijn tijd vult met het opknappen van het huisje dat hij heeft gekocht. Maar zijn rust duurt niet lang, want hij wordt tegen wil en dank betrokken bij de vermissing van een jongeman van een arm gezin uit de buurt. Diens broertje Trey is ervan overtuigd dat er meer aan de hand is dan een weggelopen armeluiszoon en chanteert Cal zo ongeveer om op onderzoek te gaan. Dat moet dan zonder de middelen die hem als politieman ter beschikking stonden en zonder dat de omgeving er weet van heeft - een omgeving waar hij een nieuwkomer is, en waarvan hij de ongeschreven mores niet kent, wat tot veel onzekerheid leidt.

Het gebied waar hij is neergestreken lijkt misschien op het eerste gezich een plattelandsidylle, maar is dat bepaald niet. Aan de ene kant zijn er altijd de bergen die dreigend aan de horizon staan, en  daarmee een belangrijke symbolische functie vervullen, en aan de andere kant is er de in zichzelf gekeerde gemeenschap die ogenschijnlijk wel buitenstaanders duldt, maar ze nooit echt toelaat, zoals door French zeer subtiel en zeer scherp wordt duidelijk gemaakt. Het verhaal kwam erg langzaam op gang, maar toen ik het uithad, was ik er zeer van onder de indruk.

David Liss,
The Whiskey Rebels (VS 2008)

Roman, 560 pp.
Niet in het Nederlands vertaald

David Liss schrijft fijne historische roman, die meestal ook sterke elementen van de financiële thriller hebben. De wereld van financiën is er niet een waar ik nou zo in thuis ben, maar dat maakt niet uit, ook voor leken zijn ze uiterst leesbaar, en in het verhaal zit altijd een interessante historische les verborgen. Juist omdat ik niet zoveel van de financiële wereld weet, leer ik atlijd wat van zijn onderhoudende boeken. Dit verhaal speelt in de periode vlak na de Amerikaanse onafhankelijkheid, dus eind achttiende eeuw, en wordt verteld vanuit twee gezichtspunten die na een tijdje samenkomen. Het begint in 1792 als voormalige spion, gevallen oorlogsheld en charmante schurk Ethan Saunders in de toenmalige hoofdstad Philadelphia probeert zijn aan lager wal geraakte leven weer wat op de rit te krijgen en tegen wil en dank verwikkeld raakt in een complot om de pogingen van Amerika's eerste minister van Financiën (Alexander Hamilton) om een nationale bank op te zetten te dwarsbomen. Daarnaast is er de jonge Joan Maycott, die samen met haar man en een groep even arme gelukszoekers in het Westen terecht komt (destijds was dat Pitsburgh in Pennsylvania) en daar door rijke speculanten zwaar belazerd en uitgebuit wordt.

Hun verhalen komen samen als Joan wraak zweert en een ingenieus complot opzet, waarin deels dezelfde personen een rol spelen als die in het complot waarin Ethan Saunders steeds verder verstrikt raakt. Het is allemaal tamelijk complex, maar wel slim geschreven en vooral de personages van Ethan en Joan zijn de moeite waard: Ethan met nogal wat rafelrandjes aan zijn karakter, en Joan die veel slimmer is dan goed was voor een vrouw in haar tijd. The Whiskey Rebels is net als de andere boeken van Liss onderhoudend en geeft een intrigerend beeld van een boeiende periode uit de vroege geschiedenis van de Verenigde Staten weer.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen. Heb je een van deze boeken besproken op je eigen blog? Dan zou het fijn zijn als je een link bij de reacties plaatst.

8 opmerkingen:

  1. Erg herkenbaar Anna. Ik werk ook vanaf maart vorig jaar fulltime thuis en bij mij staat de computer in een hoek van de woonkamer. Ik bespreek nog steeds ieder boek dat ik lees, maar soms is het lastig om erachter te kruipen, zeker na een lange werkdag. Een deur van je kantoor achter je dichtdoen en naar een andere omgeving gaan (thuis) is toch echt wat anders dan een computer afsluiten in datzelfde huis. Maar goed, moedig voorwaarts, morgenochtend zit ik hier weer :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En dan heb ik nog een ruime kamer met arbo-verantwoorde werkplek helemaal voor mij alleen... Op zich werk ik eerlijk gezegd best graag thuis (geen reistijd, geen mensen die om de haverklap binnen lopen, goede koffie, werken in hoody en joggingbroek, gezelschap voor de kat), maar ja, mijn blog lijdt er wel een beetje onder.

      Verwijderen
  2. Idd, herkenbaar. Ik merk dat ik mijn reistijd 'mis'. Die twee uur per dag waren toch echt vooral om te lezen. Blij met de boeken uit jouw blog deze week, die zijn in ieder geval uitstekend om deze dagen door te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat is het voordeel van lang in het ov zitten! Ik fiets meestal (2 x 3 kwartier), behalve in de winter, maar dan zetten die 2 x 10 minuten weer net te weinig zoden aan de dijk om even flink wat meters te maken in een boek.

      Verwijderen
  3. Ja, ik had het zeker gemerkt :-) Herkenbaar, ik begrijp heel goed dat je zoveel op het scherm zit dat je in vrije tijd wat anders wil. Maar op deze manier kan het ook! Hopelijk komen we ergens in de komende tijd weer in een beetje normaal vaarwater terecht.

    Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ga er maar van uit dat alles aan het eind van dit jaar in ieder geval weer wat normaler is. En zo niet, dan zien we dan wel weer ...

      Verwijderen
  4. Ik heb nu toevallig een echt heel erg gezellig kantoortje, dus in het weekend ga ik er ook wel eens zitten. Al zal ik voor de boekenblog eerder de laptop mee naar beneden nemen om van dat werkachtige gevoel af te zijn. Dus zeker ook wel herkenbaar hoor jou verhaal! Zoals steeds: doe vooral wat voor jou het fijnste is, ik blijf fan!

    BeantwoordenVerwijderen