Op zoek naar geluk

Rose Tremain,

Islands of Mercy (GB 2020)

Roman, 359 pp.

Nederlandse titel: Eilanden van genade

Alweer een historische roman en alweer een mooie. Deze keer gaan we terug naar 1865, naar de Engelse stad Bath, beroemd om zijn geneeskrachtige baden en daarom een trekpleister voor allerlei zieken én artsen. Een daarvan is Dr Adeane. Vreemd genoeg is hij vooral beroemd en geliefd om zijn assistente. Dat is zijn dochter Jane, een jonge vrouw van 1,85 m. die altijd in het wit gekleed gaat en daarom "the Angel of the Baths" wordt genoemd. Jane is trots op haar lengte en op haar vermogen om patiënten gerust te stellen en te genezen. Ook de jonge dokter Valentine Ross is erg van Jane onder de indruk en vraagt haar ten huwelijk - tot grote afschuw van Jane.

Een weg die nergens naar toe gaat

Inmiddels, in een heel ander deel van de wereld, namelijk in Borneo, is Edmund Ross, de broer van Valentine, doodziek van malaria in het paleisje van ene Sir Ralph Savage beland. Sir Ralph heeft daar letterlijk een klein koninkrijkje gekocht en probeert de inlanders te helpen door een weg aan te leggen. Probleem is dat de weg nergens naar toe leidt, omdat er niks is om naar toe te gaan - een mooie metafoor voor zowel 'welwillend' kolonialisme als gefrustreerde verlangens. Verder zijn er onder meer nog:

• Chlorinda Morrissey, een ondernemende Ierse jonge vrouw die de armoe ontvlucht om in Bath een theesalon te beginnen,
• Jane's artistieke tante die in Chelsea een heerlijk bohémien bestaan leidt,
• een Londense uitgever en zijn ravissante echtgenote die er zonder enige gêne vrouwelijke minnaars op na houdt,
• Leon, een jonge Indiër in Borneo die zowel de bediende als de geliefde is van Sir Ralph en veel slimmer dan zijn baas.

Een flinke cast dus en een weids decor. Gelukkig is Tremain een zeer ervaren en vakkundige romanschrijver en houdt ze al haar personages en achtergronden prima in de hand.

Geluk en zingeving

De vrouwen zijn op hun eigen manier allemaal vrijgevochten en zelfstandig, maar verder toch wel overtuigend genoeg van hun tijd. De mannen zijn vooral aan de klunzige kant. Alle personages zijn op zoek naar geluk en zingeving, maar alleen de vrouwen vinden die echt. Dit klinkt allemaal nogal schematisch, maar zoals ik eerder zei, is Tremain een hele kundige schrijver, die al veel geslaagde literaire historische romans op haar naam heeft staan.

Expliciet

Islands of Mercy is niet een boek dat me nog heel lang bij zal blijven, denk ik. Wel is het een goed geschreven, onderhoudende roman, met vooral Jane Adeane als dragend en memorabel personage. Een paar Amerikaanse lezertjes op Amazon stoorden zich nogal aan de expliciete lesbische seksscènes waarin Jane verzeild raakt (arme stakkers), maar ik kan me niet voorstellen dat een Nederlandse lezer daar aanstoot aan zal nemen. Dat deel van het boek maakt duidelijk dat je gelukkiger kunt worden als je je niet al te veel van conventies aantrekt, wat natuurlijk een stuk eenvoudiger is, als je genoeg geld hebt. Wat dat betreft vond ik het leuk om niet alleen over  welgestelde bohémiens te lezen, maar ook over de Ierse Chlorinda en de Indische Leon . Als representanten van respectievelijk arme Ierse immigranten en gekoloniseerde Indiërs, geven zij toch weer een andere kijk op de zoektocht naar liefde en geluk.

Geen enorme hoogvlieger dus, dit boek, wel een plezierige leeservaring.

PS Aarzel niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen. Heb je dit boek besproken op je eigen blog? Dan zou het fijn zijn als je een link bij de reacties plaatst.