Boekblogger van de week Koen de Jager van Quis Leget Haec?

Omdat ik niet altijd zelf aan het woord wil zijn, en  andere boekbloggers die in het Nederlands schrijven ook graag eens in de schijnwerpers zet, verschijnt op deze plek de komende tijd een serie over medeboekenliefhebbers die in het Nederlands bloggen. Deze week geef ik het woord aan Koen de Jager van Quis leget haec?

Wie is de mens achter de blogger?

Ik ben 41 jaar en woon in Nieuwegein. Ik ben in Amsterdam geboren en heb er gestudeerd (International Management) maar ben nogal verknocht aan de stad en regio Utrecht. Daar woon ik nu bijna 40 jaar. Ik werk, geheel buiten mijn studiegebied, in de verzekeringswereld. Hobby’s? Lezen natuurlijk. Muziek. Alle goede muziek, maar ik hou me het meest bezig met klassieke muziek. Daar val ik mensen mee lastig op Twitter ook http://twitter.com/#!/search/casakoen. En reizen, ik hou van reizen. Waar dan ook naar toe, maar met een voorliefde voor West-Papoea.

Wat voor soort blog heb je?

Op mijn blog komen eigenlijk gewoon de boeken voorbij die ik lees. Ik merk dat ik voornamelijk romans en biografieën lees, vaak in het Nederlands, soms in het Engels. Ik merk dat ik eigenlijk nooit detectives lees of iets in die aard. Ik heb er niets tegen, het komt er gewoon niet van. Ik maak een verslag van het boek, zeg wat ik er van vind en probeer altijd een paar citaten erbij te zoeken die iets van het boek weergeven. Als het even kan een illustratie erbij of een filmpje, vaak als het over muziek gaat. Ik schrijf niet met een doelgroep voor ogen. Ik vind het prettig dat ik zelf nog even terug kan lezen hoe het ook al weer zat met een boek en als een ander dat waardeert is dat natuurlijk mooi meegenomen.

Wat zijn drie van je lievelingsboeken?

• Melodieën van Helmut Krausser. Een alchemist gaat op zoek naar de tropoi, de oermelodieën, samengesteld uit alle geluiden die er zijn. Krausser laat je geloven dat er fragmenten van die melodie verwerkt zitten in het Miserere van Allegri (ik hoop dat ik het me goed herinner). Een must voor een klassieke muziekliefhebber
• Verdichting en waarheid van Goethe. Door het enthousiasme van Boudewijn Büch ben ik Goethe gaan lezen en daar ben ik Büch nog altijd dankbaar voor. Ik ben geen herlezer, maar dit boek heb ik al drie maal gelezen. Ik kan me goed verliezen in de wereld van Goethe
• De wereld van Suzie Wong door Richard Mason. Het is goed mogelijk dat ik dit boek romantiseer voor mijzelf. Heel lang geleden gelezen maar de sfeer draag ik al een leven met me mee. Het gaat over het naïeve maar o zo sympathieke meisje van lichte zeden Suzie Wong en de losbollige schilder Robert Lomax. Het schetst Oosterse sferen in Hongkong die waarschijnlijk steeds moeilijker te vinden zijn. Ik ben bang om het te herlezen want het kan goed zijn dat ik na afloop denk; “Was dit het nou???”

Wat zijn je favoriete boekenplekken op het web?

• Tja, daar ga je Anna…Anna’s leesreis. Vanwege de gevarieerde besprekingen, de vele reacties met altijd een reactie terug én de reisverhalen die er opduiken 
• De Occam’s Razor Library van onze symphatieke zuiderbuur heer Occy. Gevarieerd en een aantrekkelijke schrijfstijl.
• Dekluizenaar.mimesis.nl van Henk Johannes v.d. Heuvel. Over boeken, over architectuur, over schilderkunst, over filosofie, over...ja waar niet over? Prachtige site.
• Leeslog van Jan Anton Brouwer. De eerste boekenblog die ik ooit in de gaten kreeg en die me op het spoor van veel anderen zette. Ik heb de indruk dat hij wat minder frequent blogt dan vroeger, maar er zitten vaak goede tips tussen.

Bedankt, Koen!

Hernieuwde kennismaking met een gouwe ouwe

Jane Austen,
Persuasion (GB 1818)
Roman, 211 pp.
Herlezing
Nederlandse titel: Overtuiging, alhoewel ik zelf Overreding beter had gevonden


Wie heeft er wel eens een verfilming van een Jane Austen-boek op tv of in de bios gezien? Iedereen toch? En wie heeft er wel eens een boek van haar gelezen? Eerlijk zeggen. Ik vermoed dat er nu aanzienlijk minder handen omhoog gaan. Want Jane Austen is sinds de Pride and Prejudice-verfilming van de BBC uit 1995 (die met Mr. Darcy in het equivalent van een wet t-shirt) mateloos populair, maar volgens mij vooral op de buis en op het witte doek. En hoewel ik zelf ook met ontzettend veel plezier zo'n beetje alle mogelijke Jane Austenverfilmingen heb afgekeken, vind ik toch dat die haar geen recht doen. Op grond daarvan zou je immers gemakkelijk kunnen zeggen dat haar boeken weinig meer dan veredelde chick lit in romantische jurkjes zijn. Maar de kwaliteit van haar romans zit hem in meer dan slechts het verhaal. Die zit hem verscholen in haar taalgebruik en haar observaties. Neem de volgende twee voorbeelden uit Persuasion. In het eerste wordt Sir Walter Elliot, de vader van hoofdpersoon Anne, beschreven; in het tweede Anne zelf. Hier is Sir Walter:

Boekblogger van de week Marieke van Cultuur enzo

Omdat ik niet altijd zelf aan het woord wil zijn, en  andere boekbloggers die in het Nederlands schrijven ook graag eens in de schijnwerpers zet, verschijnt op deze plek de komende tijd een serie over medeboekenliefhebbers die in het Nederlands bloggen. Deze week geef ik het woord aan Marieke van Cultuur enzo.

Wie is de mens achter de blogger?

Ik ben afgestudeerd als kunsthistorica aan de universiteit van Gent en voor zover ik weet ben ik altijd verzot geweest op boeken. Mijn ouders vertellen me nu nog dat mijn favoriete speelgoed als peuter boekjes waren. Toen verscheurde ik ze meestal, maar mijn liefde voor boeken is alleen maar toegenomen vanaf het moment dat ik kon lezen. Tijdens mijn puberteit en in een latere studie economie is het lezen een beetje afgezwakt. Toen ik tijdens mijn studie kunstgeschiedenis aan de universiteit kon kiezen voor een minor literatuur heb ik geen seconde getwijfeld. Ik ben hierdoor weer meer in aanraking gekomen met boeken en lezen en bovendien heb ik geleerd wat voor mij de voorwaarden zijn voor een goed boek. Intussen ben ik twee jaar afgestudeerd en ben ik nog steeds op zoek naar werk in de culturele sector. Ik heb al een aantal uitzendjobs gedaan, maar kunst, cultuur en literatuur blijft mijn passie. Daarom ben ik met een blog gestart waar ik deze dingen kwijt kan.Verder doe ik ook aan karate, ben ik eigenlijk heel erg verlegen, woon ik in Gent samen met mijn hele lieve filmfreak vriendje en ben ik verzot op thee drinken en nagellak kopen.

Wat voor soort blog heb je?
Ik heb een blog over kunst, cultuur en literatuur. Ik schrijf dus eigenlijk gewoon over alles dat me interesseert binnen het ruime culturele veld. De ene keer schrijf ik over een tentoonstelling, een volgende keer vergelijk ik een boek met de verfilming en nog een andere keer schrijf ik een volledig artikel over outsiderkunst of over hoe je werk kan zoeken binnen de culturele sector.Omdat ik zo graag lees, schrijf ik veel reviews over boeken. Zeker de laatste tijd is mijn blog meer een meer aan het evolueren naar een rasechte boekenblog. Ik lees vooral Engelstalige literatuur, maar hier en daar kan er ook een Nederlandstalig boek tussen zitten. Voor mij is een goed boek gewoon een goed boek of het nu gaat om Harry Potter, Anna Karenina of Stieg Larsson . Ik spits me dan ook niet vast op één specifiek soort boeken, hoewel de meeste boeken die ik lees eerder onder de noemer van literaire roman vallen. Ook goede non-fictie boeken over kunst, geschiedenis, filosofie en psychologie/psychoanalyse en biografieën van kunstenaars kunnen me wel bekoren.

Wat zijn drie van je lievelingsboeken?

• David Mitchell – The Thousand Autumns of Jacob de Zoet (bespreking).
  Jacob de Zoet reist naar Dejima, een kunstmatig eilandje voor de kust van Nagasaki om er als klerk te werken voor de Oost-Indische Compagnie. Hij maakt er kennis met de Japanse cultuur en hij wordt verliefd op een Japanse vroedvrouw.Het verhaal lijkt op het eerste zicht zeemzoeterig, maar dat is het allerminst. Het leven op Dejima is verschrikkelijk hard en om te overleven moet Jacob de Zoet al zijn kennis en vaardigheden aanwenden. Het boek zit goed in elkaar en David Mitchell heeft een mooi taalgebruik.
• Ken Kesey -  One Flew over the Cuckoo’s Nest (bespreking).   
  Randall McMurphy laat zich voor gek verklaren en opsluiten in de psychiatrie om een verblijf in de gevangenis te vermijden. Spijtig genoeg komt hij terecht op de afdeling van de norse hoofdverpleegkundige Ratchett. Hij zet de hele afdeling op zijn kop, maar moet daar uiteindelijk een hoge prijs voor betalen.Het boek is heel bekend geworden door de verfilming met Jack Nicholson, maar het is zelf ook de moeite waard! Ik vond het een geweldig boek met goed uitgewerkte personages en ook de psychologische diepgang zit goed in het verhaal. Het is gewoon zonde dat dit boek zo weinig bekend is bij het grote publiek.
• Roddy Doyle – Paddy Clarke Ha Ha Ha
  Dit is een boek dat me altijd zal bijblijven. Het verhaal gaat over de jonge Paddy die samen met zijn ouders en zijn broertje in een conservatief dorp in Ierland woont. Hij heeft veel vriendjes en behoort tot een van de populaire jongens van het dorpje. Huwelijksproblemen werpen steeds meer schaduwen over het gezin en de blije Paddy verandert langzaamaan in een bezorgd en angstige jongetje.De manier waarop Roddy Doyle Paddy beschreven heeft is geweldig. Het hele verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van de kleine Paddy en dat zorgt ervoor dat je als lezer meer begrijpt van wat er aan de hand is dan het hoofdpersonage. De psychologie van de jonge Paddy is echt schitterend en heel geloofwaardig geschetst door Roddy Doyle. Prachtboek!

Wat zijn je favoriete boekenplekken op het web?

• De blogs van Judith (leeswammes). Zowel uit haar Engelstalige blog  (http://leeswammes.wordpress.com/) als uit haar Nederlandstalige blog (http://boekblogger.wordpress.com/) haal ik veel goede leestips.
• Het voelt een beetje stom dat hier zo te schrijven, maar ik volg de blog van Anna regelmatig. Ze schrijft goede reviews over interessante boeken en ik vind het fijn dat er ook regelmatig een goed non-fictie boek beschreven wordt.
• Sybil Reads (http://sibylreads.wordpress.com/)Sybil probeert om dit jaar 100 boeken te lezen en ze is goed op weg naar dit doel. Ondertussen schrijft ze goede reviews over de boeken die ze leest.

Bedankt, Marieke!

Vrolijke provinciale decadentie met zwarte randjes

Dezsö Kosztolányi,
Skylark (Hongarije 1924)
Vertaald in het engels uit het Hongaars door Richard Aczel
Roman 240 pp.
In het Nederlands verkrijgbaar als Leeuwerik.


Zo nu en dan doe je een onverwachte ontdekking. Zo had ik nog nooit gehoord van Dezsö Kosztolányi (ik zou niet eens weten hoe je de naam uitspreekt), maar hij heeft 85 jaar geleden een pareltje afgeleverd dat gelukkig door de New York Review of Books is vertaald en dus nog steeds verkrijgbaar is - zelfs als eBoek.

De roman speelt in 1899 in het Hongaars provinciestadje Tarkő. De Hongaars-Oostenrijkse dubbelmonarchie bestaat nog en het stadje heeft een welgestelde middenklasse met een uitbundig, zij het niet al te verfijnd, sociaal leven, compleet met eigen krant, eigen theater en diverse restaurants en drinkgelegenheden. De enigen die her niet aan meedoen zijn de Vajkays: gepensioneerde vader Ákos en vrouw, met hun lieve, door en door goede dochter Leeuwerik, die zo lelijk is dat niemand met haar wil trouwen. Op een dag vertrekt Leeuwerik met de trein naar familie voor een logeerpartijtje van een week, haar ouders verweesd achterlatend. Want wat moeten zij zonder Leeuwerik, die het hele huishouden voor hun regelt en voor wie zij zich (maar dat hebben ze nog nooit toegegeven) hebben afgezonderd van de rest van Tarkő ?

Boekblogger van de week Joke van Boekhappen

Omdat ik niet altijd zelf aan het woord wil zijn, en  andere boekbloggers die in het Nederlands schrijven ook graag eens in de schijnwerpers zet, verschijnt op deze plek de komende tijd een serie over medeboekenliefhebbers die in het Nederlands bloggen. Deze week geef ik het woord aan Joke van Boekhappen

Wie is de mens achter de blogger?

Ik ben een vrouw, nog net in de 40-er zone. Ik woon in Doorn en heb een latrelatie met een lieve man aan de andere kant van het dorp. Om de kost te verdienen houdt ik me vier dagen per week bezig met het beheer van informatiesystemen, om precies te zijn met SAP. De andere drie dagen ben ik het liefst aan het lezen of iets boekgerelateerds aan het doen (bloggen, leesclub, Book Collector bijwerken etc), maar probeer ook wat tijd te besteden aan m'n andere liefhebberijen: creatief bezig zijn (alles met textiel en draad), wandelen, hardlopen, rommelen in de tuin en een biertje drinken op het terras. Ik kan mezelf wel kenschetsen als een bourgondiër, ik kan ontzettend genieten van lekker eten en drinken.

Wat voor soort blog heb je?

Mijn besprekingen zijn vooral boekbesprekingen maar kunnen soms ook gaan over iets boekgerelateerds als een artikel in een tijdschrift, een literatair evenement, iets op tv etc.Ik schrijf eigenlijk over allerlei soorten boeken, al denk ik dat vertaalde fictie het meest voorkomt. Ik schrijf eigenlijk nooit over onderwerpen die niet boekgerelateerd zijn, al zit ik er de laatste tijd wel aan te denken, bijvoorbeeld als ik me heel erg kwaad maak over een politiek onderwerp. Maar mijn lezers verwachten denk ik toch vooral blogs over boeken, dat houd me toch een beetje tegen.

Wat zijn drie van je lievelingsboeken?

• De wijde hemel van Alice Sebold. Een roman over een overleden (vermoord) meisje die vanuit de hemel beziet wat er na haar dood gebeurt en vooral hoe het met haar familie gaat. Hartverscheurend mooi.
• De duiker van Ann Packer. Nog zo'n soort boek, over een meisje wiens vriend door een ongelukkige duik verlamd raakt en in een rolstoel komt. Wil zij dan nog met hem verder of niet? Dit boek is niet alleen erg goed geschreven maar gaat vooral over moraal en ethiek, het heeft nog heel lang in mijn hoofd gespookt, categorie: wat zou jij doen in zo'n geval? Ik raad het altijd iedereen aan.
• Het Fionavar Tapijt van Guy Gavriel Kay. Deze trilogie (bestaande uit: De Zomerboom, het Zwervend Vuur en De Donkerste Weg), mij geleend door een collega, bracht mij zo'n 20 jaar terug voor het eerst in aanraking met het genre Fantasy en ik was meteen verkocht. Ouderwets lezen met rode oortjes en helemaal van de wereld zijn. En tranen met tuiten gehuild aan het eind van deel 3. Daarna verslingerd geraakt aan de boeken van Terry Goodkind (Wetten van de Magie), ook al zo goed.

Wat zijn je favoriete boekenplekken op het web?

• De vele boekblogs, zowel nederlands als engelstalig; natuurlijk die van jou, maar er zijn zoveel mooie en leuke boekblogs, je kunt er je dagen mee vullen als je dat zou willen. Van een aantal volg ik de feeds (die ook op mijn blog genoemd worden), wat de rest betreft doe ik af en toe een 'rondje langs de velden'.
• www.bookbrowse.com; een engelstalig boek e-zine waar ik me op heb geabonneerd (ook zonder abonnement de moeite waard) en waar ik me op de hoogte laat brengen van de nieuw verschenen engelstalige fictie (en waardoor mijn wensenlijstje eindeloos wordt gevoed)
• www.goodreads.com; vooral de Listopia vind ik niet te versmaden. Doe ik wel eens tussendoor op m'n werk, als ik een beetje vastzit met een probleem en even wat anders wil.
• www.athenaeum.nl; voor het Nederlandse boekennieuws. Hier kijk ik ook elke week even welke boeken er in de weekbladen worden besproken. Ben ook altijd weer nieuwsgierig naar het 'Boek van de nacht' (tab Nacht).
• www.nytimes.com/pages/books/index.html ; ja natuurlijk, deze hoort erbij, de New York Times Books. Altijd mooie artikelen en recensies en een begrip in Boekenland.

Bedankt, Joke!

Twee plottende dames

Peter Lovesey,
Dead Gorgeous (GB 1989)
eerder gepubliceerd als On the Edge
Roman, 247 pp.
Niet in het Nederlands verkrijgbaar


De Brit Peter Lovesey is een schrijver die vooral geliefd is om zijn politieromans. Zijn series rondom de Victoriaanse rechercheur Sergeant Cribb en rondom de hedendaagse Superintendant Peter Diamond vinden al decennia gretig aftrek. Van beide series heb ik er eentje gelezen - met het nodige plezier - en toch kan ik me van allebei maar weinig herinneren. De opvallend productieve Lovesey heeft echter ook nog andere romans in het misdaadgenre geschreven, romans die niet passen in de gebruikelijke stramiens en die waarschijnlijk daarom minder populair zijn dan de politieseries, maar die mij juist om die reden zeer konden bekoren. Een jaar of wat geleden genoot ik met volle teugen van een zwarte komedie over een moordzuchtige plattelandsdominee (The Reaper) en onlangs had ik een aantal hele plezierige uurtjes met Dead Gorgeous, dat oorspronkelijk werd gepubliceerd als "On the Edge", maar dat na de verfilming om duistere redenen werd omgedoopt tot het nauwelijks de lading dekkende, maar kennelijk commercieel interessantere "Dead Gorgeous".

Boekblogger van de week Occy MacMahon

Omdat ik niet altijd zelf aan het woord wil zijn, en  andere boekbloggers die in het Nederlands schrijven ook graag eens in de schijnwerpers zet, verschijnt op deze plek de komende tijd een serie over medeboekenliefhebbers die in het Nederlands bloggen. Deze week geef ik het woord aan Occy MacMahon van de occamsrazorlibrary.

Wie is de mens achter de blogger?

Occy MacMahon is het pseudoniem van een steeds ouder wordende bibliotheekassistent - werkzaam in een willekeurige Vlaamse openbare bibliotheek - melancholisch van aard, en bovendien ook nog een gretig boekenlezer en -vergaarder.

Wat voor soort blog heb je?

Het is altijd de bedoeling geweest zo weinig mogelijk aan boekbesprekingen te doen en het meer te hebben over de boeken die ik koop. Maar dat is eigenlijk sinds het vroege begin van de blog helemaal fout gelopen – ook al omdat ik meer boeken koop dan ik lezen kan, en een oordeel kruipt er altijd wel ergens in.Verder verzamel ik – voornl. om interessant te doen – literaire citaten waar het woordje ‘scheermes’ (of ‘razor’) in voorkomt en spui ik wel eens wat ongein over het bibliotheekveld. De boeken die ik lees behoren tot de ruime wereldliteratuur – meer proza dan poëzie – weinig crime – af en toe eens een jeugdboek – zelden non-fictie, of het moet over boeken gaan.

Wat zijn drie van je lievelingsboeken?  

• Op zoek naar de verloren tijd van Marcel Proust – mag je me mee begraven.  
• Ulysses van James Joyce – mag je me mee doodslaan.  
• This is not a novel van David Markson (en de andere titels in de reeks The Last Novel, Reader’s Block, Vanishing Point) – ‘mijn’ ontdekking van 2011 – vier boeken die alleen maar bestaan uit korte citaten, opsommingen van feiten, sterfgevallen, ... en toch drijft er een verhaal naar boven ... Mijn bespreking

Wat zijn je favoriete boekenplekken op het web?

• http://boeklog.info/ – dagelijkse besprekingen, een blog die ik graag met volledige broncode zou kopiëren, plagiëren en imiteren.
• http://mhpbooks.com/mobylives/ - Moby Lives van indie publisher Melville House – boekennieuws, nieuwe uitgaven van Melville House.
• http://www.boeken-over-boeken.nl/ - signaleringen van boeken over boeken.
• literary saloon en the complete review – internationaal boekennieuws, en boekbesprekingen.
• http://www.librarything.com – telkens wanneer ik een wild idee heb om mijn eigen blog uit te breiden, besef ik na enige tijd dat ik Librarything aan het heruitvinden ben ...

Bedankt, Occy!

Een raadselachtige verdwijning

Timothy Schaffert,
The Coffins of Little Hope (VS 2011)
Roman, 272 pp.
Niet in het Nederlands verkrijgbaar


Een klein stadje in the middle of nowhere ergens midden in de VS: het lokale sufferdje kan nog net het hoofd boven water houden, maar de vraag is hoe lang het plaatsje nog bestaansrecht heeft. Dan gebeurt er iets spectaculairs: een klein meisje (Lenore) verdwijnt van een geïsoleerde boerderij in het kielzog van een luchtfotograaf met wie de moeder (Daisy) een korte affaire had. De verdwijning wordt opgepikt door het landelijke nieuws, door Internet, en ineens staat het plaatsje in het middelpunt van de belangstelling. Eén ding is wel eigenaardig: niemand van de dorpsgenoten heeft de elfjarige Lenore ooit gezien - sterker nog, ze wisten niet eens dat Daisy een kind had.

Boekblogger van de week Marc van Oostendorp

Omdat ik niet altijd zelf aan het woord wil zijn, en andere boekbloggers die in het Nederlands schrijven ook graag eens in de schijnwerpers zet, verschijnt op deze plek de komende tijd een serie over medeboekenliefhebbers die in het Nederlands bloggen. Deze week geef ik het woord aan Marc van Oostendorp.

Wie is de mens achter de blogger?

Ik ben een man van 43 jaar en woon in Leiden, maar reis tamelijk veel, vooral naar Italië, waar mijn vriendin Roberta vandaan komt. Ik ben van beroep taalkundige, gespecialiseerd in (Nederlandse) dialecten. Behalve van lezen houd ik van (klassieke) muziek, van Argentijnse tango en van eten en koken.

Wat voor soort blog heb je?

Ik schrijf op mijn eigen weblog alleen over boeken, en alleen over de boeken die ik uitgelezen heb. Omdat ik tamelijk braaf ben, lees ik de meeste boeken waar ik aan begin trouwens ook wel uit. Een ander criterium is dat ik (vooralsnog) geen taalkundeboeken bespreek, dat lezen hoort wat mij betreft tot een andere categorie. Ik lees wat me toevallig voor de voeten komt, maar heb wel sinds enkele jaren een project: alle 100 boeken lezen die volgens de Noorse Boekenclub enkele jaren geleden tot de beste aller tijden horen (http://marc-las.blogspot.com/p/de-noorse-boekenclub.html). Ik vond dat een leuke en sympathieke lijst, hij is samengesteld door schrijvers uit alle landen.
Ik heb geen doelgroep voor ogen, het maakt me eigenlijk niet echt uit wie het leest. Wel is het zo dat ik zelf vaak tijdens het lezen van een boek op internet kijk wat anderen over dat boek zeggen. Het internet maakt het mogelijk dat lezers een virtuele gemeenschap vormen, dat vind ik aardig, en ik hoop dat mijn stukjes ook een deel zijn van die gemeenschap.

Wat zijn drie van je lievelingsboeken?

• Montaigne, Essais (mijn bespreking).
  Een boekblogger van enkele eeuwen geleden, en nog steeds ongelooflijk dichtbij.
• Robert Musil, Der Mann ohne Eigenschaften (mijn bespreking)
  Een boek om je geheel in te verliezen. 
• Philip Roth, American Pastoral (mijn bespreking)
  Er is niemand die je zo’n treurig herfstgevoel geeft als Philip Roth.

Wat zijn je favoriete boekenplekken op het web?

• Boeklog
  IJsbrand heeft een heel eigen toon, hij klinkt vaak alsof hij een beetje uit zijn humeur is. Ik begrijp niet hoe iemand iedere dag een boek kan lezen, maar hij doet het.
  
• Neder-L
  Weblog-tijdschrift voor neerlandici, waar ik zelf aan bijdraag, dus ik ben niet helemaal objectief.
  
• Anna van Gelderen
  Jawel. Het meest sociale boekweblog van Nederland, of althans, dat ik lees. Bij de meeste weblogs staat er onder iedere post geen enkele opmerkingen, maar niet bij Anna, waar altijd over en weer gereageerd wordt.
  
• Christiaan Weijts
  Vind ik de interessantste jonge Nederlandse schrijver (met Grunberg, maar diens weblog lees ik niet).
  
• Laurens Jz. Coster
  Al zolang internet bestaat iedere dag een Nederlands gedicht. (Ik ben hier ook zijdelings bij betrokken.)

Hartelijk dank, Marc.