Mijn favorieten van 2011

Hoera! het is weer zover: ik mag een lijstje maken en met statistiekjes strooien. Eerst maar even het cijferwerk. Ik las dit jaar alweer wat minder dan het voorgaande jaar (76 boeken in plaats van 82), maar dat mag de pret niet drukken, want tot mijn verbazing was dit jaar voor het eerst, zonder dat ik daar enige moeite heb gedaan, het aantal vrouwelijke en mannelijke schrijvers met elkaar in evenwicht. Tot nu toe las ik meestal twee keer zoveel mannen als vrouwen, dus dat is opvallend.

Ook reden tot vreugde is dat ik bij wijze van spreken de hele wereld over ging, want hoewel de overgrote meerderheid van mijn boeken nog steeds uit Groot-Brittannië en de Verenigde Staten komt, las ik ook boeken van schrijvers uit Argentinië, Australië, Canada, Duitsland, Frankrijk, Georgië, Hongarije, Ierland, India, Italië, Japan, Mauritius, Nederland, Noorwegen, Pakistan, Tibet en Zuid-Afrika.

En hier komen ze dan, mijn favorieten van het afgelopen leesjaar.

De mooiste fictie

• Julian Barnes, The Sense of an Ending (GB 2011). Terechte Booker Prize-winnaar over een oudere man die naar aanleiding van een vreemd legaat zijn verleden en zichzelf moet herinterpreteren.
• Jane Gardam, Old Filth (GB 2004). Het prachtig vertelde levensverhaal van een Engelse stiff upper lip-rechter uit de koloniën.
• Natascha Appanah, The Last Brother (Mauritius 2007). Bijzondere en aangrijpende herinneringen aan een (fictieve) jeugd tijdens de Tweede Wereld Oorlog op Mauritius.

De beste debuutromans

• Helen Simonson, Major Pettigrew's Last Stand (GB 2010). Zacht-humoristisch en warm liefdesverhaal van twee oudere mensen die op het eerste gezicht niet zo voor elkaar bestemd lijken.
• William Giraldi, Busy Monsters (VS 2011). Barok, over the top, fantastisch taalgebruik; een soort postmoderne Odyssee, maar dan anders.
• Alice LaPlante, Turn of Mind (VS 2011). Een Alzheimerpatiënte als moordverdachte: origineel,  boeiend en uitstekend geschreven.

De interessantste ontdekkingen

• Nicholas Tchkotoua,Timeless (Georgië 1949). Een bijzondere liefdesroman uit de Kaukasus.
• Lauren Beukes, Zoo City (Zuid-Afrika 2010). Een exuberant sf-verhaal dat in een Johannesburg speelt dat in sommige opzichten herkenbaar lijkt, maar het niet is.
• Deszö Kosztolányi, Skylark (Hongarije 1924). Een klassieker over de oude ouders van een lieve maar oerlelijke dochter; een prachtige mengeling van humor en pathos in de Hongaars-Oostenrijkse dubbelmonarchie.

De beste non-fictie

• Helen Castor, Blood and Roses (GB 2006). De spannende wederwaardigheden van de  Pastonfamilie in het Engeland tijdens de Rozenoorlogen in de vijftiende eeuw.
• Johan Huizinga, Herfsttij der middeleeuwen (Nl 1919). Bedwelmend mooi geschreven boek over de cultuur en denkwereld van de late middeleeuwen.
• Esther Woolfson, Corvus: A Life with Birds (GB 2008). Een geslaagde mengeling van mémoires en vogelboek; voor iedereen die gefascineerd is door kraaiachtigen.

Het fijnste escapisme.

• Susan Cooper, The Dark Is Rising-serie (GB 1965-77). Meeslepende en betoverende jeugdboeken, waar Harry Potter wat mij betreft met geen mogelijkheid tegen op kan.
• Chris Stewart, Driving over Lemons (GB 1999). Erg onderhoudend en geestig autobiografisch relaas over een Engels stel dat het probeert te maken op een boerderijtje in de Spaanse bergen.
• Alan Bradley, The Sweetness at the Bottom of the Pie (Canada 2009). Cosy mystery in optima forma. 

Poedelprijs voor het slechtste boek dat ik in jaren heb gelezen.

• Lisa Gardner, A Perfect Husband (VS 1998). Het thrillerdebuut van een romannetjesschrijfster: een groot commercieel succes, maar zo tenenkrommend slecht geschreven, dat ik er een hoop lol aan heb gehad.

En, wat waren jullie topboeken dit jaar?

PS Aarzel om niet om je eigen commentaar toe te voegen. Ik stel het zeer op prijs als mensen de moeite nemen om reacties of aanvullingen te plaatsen!